Wystąpienie do Ministra Zdrowia w sprawie formy przekazywania raportów pielęgniarskich z dnia 2016-03-09.
Wystąpienie do Ministra Zdrowia w sprawie formy przekazywania raportów pielęgniarskich
Samorząd pielęgniarek i położnych od dawna konsekwentnie przedstawia postulat uregulowania formy przekazywania raportów pielęgniarskich, która dopuszczałaby potrzebę przyjęcia zarówno formy pisemnej, jak i ustnej raportu. Obecnie przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia nie przewidują możliwości odnotowania w księdze raportów faktu przekazania i przyjęcia raportu pielęgniarskiego w formie ustnej.
Celem przekazywania raportu po zakończeniu dyżuru kolejnej zmianie pielęgniarek jest przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentom. Mając na uwadze ochronę praw pacjenta, Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych oraz Konsultant Krajowy w dziedzinie pielęgniarstwa uznali, że przekazywanie raportów pielęgniarskich wyłącznie w formie pisemnej nie jest wystarczające.
W skierowanym do Rzecznika Praw Obywatelskich wystąpieniu Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych wskazała natomiast, że przekazanie raportu pielęgniarskiego w formie ustnej wydłuża czas pracy. Pracodawcy odmawiają udzielenia za powstałe w ten sposób nadgodziny czasu wolnego lub wypłaty wynagrodzenia, wskazując, że wystarczające byłoby przekazywanie raportów w formie pisemnej, a nie, jak to ma miejsce w powszechnej praktyce, zarówno w formie pisemnej i ustnej. Przedstawiony problem w ocenie Rzecznika powinien być oceniany przede wszystkim ze względu na dobro i bezpieczeństwo pacjentów.
Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do Ministra Zdrowia o przedstawienie stanowiska w tej sprawie.
W celu zapewnienia ciągłości opieki konieczny jest prawidłowy przepływ informacji pomiędzy kolejnymi zmianami pielęgniarek. Dlatego też pielęgniarki zobowiązane są dokonywać niezbędnych zapisów w dokumentacji medycznej zarówno indywidualnej, jak i zbiorczej. Raport ustny wzmacnia przekaz informacji powstałych np. w momencie zmiany dyżuru po napisaniu raportu pielęgniarskiego.
Zagadnienia związane z czasem pracy pracowników podmiotów leczniczych reguluje ustawa o działalności leczniczej. Stosownie do zapisów kodeksu pracy organizację pracy ustala regulamin pracy. Obowiązek rozwiązywania problemów zaistniałych na tle organizacji czasu pracy spoczywa na kierownikach podmiotów leczniczych.