Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Wystąpienie do Rzecznika Praw Pacjenta w sprawie sytuacji osób z niepełnosprawnością psychiczną przebywających w aresztach śledczych i zakładach karnych z dnia 2017-12-06.

Adresat:
Rzecznik Praw Pacjenta
Sygnatura:
IX.517.1564.2017
Data sprawy:
2017-12-06
Rodzaj sprawy:
wystąpienie o charakterze generalnym (WG)
Nazwa zepołu:
Zespół do spraw Wykonywania Kar
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

Wystąpienie do Rzecznika Praw Pacjenta w sprawie sytuacji osób z niepełnosprawnością psychiczną przebywających w aresztach śledczych i zakładach karnych.

Rzecznik Praw Obywatelskich monitoruje sytuację osób z niepełnosprawnością psychiczną, w tym osób chorujących psychicznie, pozbawionych wolności, przebywających w aresztach śledczych i zakładach karnych. Wyniki prowadzonych w Biurze Rzecznika badań wskazują, że dochodzi do naruszeń konstytucyjnych praw tej grupy osadzonych m.in. prawa do ochrony życia i zdrowia oraz prawa do humanitarnego traktowania, z poszanowaniem godności ludzkiej.

Służba Więzienna boryka się z problemem realizacji właściwej opieki medycznej wobec potrzebujących jej więźniów. Szczególnie niewystarczający poziom świadczeń medycznych odnotowuje się w zakresie opieki nad osobami chorymi psychicznie. Oddziały szpitalne, w których prowadzi się całodobową opiekę psychiatryczną, istnieją w zaledwie pięciu jednostkach penitencjarnych Podstawowym zadaniem tych oddziałów jest prowadzenie obserwacji sądowo-psychiatrycznych na mocy postanowienia sądowego. Placówki te nie posiadają natomiast warunków niezbędnych do leczenia i rehabilitacji chorych psychicznie, w postaci niezbędnej bazy oraz wyspecjalizowanej kadry terapeutów i pracowników socjalnych. Dlatego też chorzy nie są objęci odpowiednim postępowaniem terapeutycznym i rehabilitacyjnym. Procesowi zdrowienia dodatkowo nie sprzyja rygor więzienny oraz podejmowane przez Służbę Więzienną działania mogące prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia chorego. Szczególny niepokój budzą przypadki prewencyjnego stosowania wobec osób chorych psychicznie, przebywających w szpitalu psychiatrycznym, środków przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek zakładanych na ręce, każdorazowo po opuszczeniu więziennej celi mieszkalnej.

Zapewnienie bezpieczeństwa pacjentom i personelowi więziennemu jest sprawą niewątpliwie ważną. Podejmowane w tym zakresie działania muszą być jednak zgodne z obowiązującym stanem prawnym i standardami obowiązującymi w procesie leczenia.

Służba Więzienna, nie dostrzegając zagrożeń wynikających ze stosowania wobec osób chorych psychicznie kajdanek, stoi na stanowisku, iż przepisy zezwalają na stosowanie wobec osoby z zaburzeniami psychicznymi środków przymusu bezpośredniego na podstawie przepisów ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, nawet w celach prewencyjnych.

W ocenie Rzecznika sposób postępowania wobec osób chorujących psychicznie, wymagających stosowania przymusu bezpośredniego, wyznaczają standardy postępowania leczniczego, w tym wskazane w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego. Tylko takie działanie może zapobiec sytuacjom, w których dochodzi do pogwałcenia wolności osobistej i naruszenia nietykalności cielesnej człowieka oraz niehumanitarnego traktowania osoby chorej.

Wobec powyższego Rzecznik zwrócił się z prośbą o zajęcie stanowiska w sprawie oraz o rozważenie możliwości przeprowadzenia wizytacji w przedmiotowym zakresie we wszystkich podmiotach leczniczych, realizujących całodobową opiekę psychiatryczną wobec osób pozbawionych wolności.

 
Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:


Data odpowiedzi:
2018-02-02
Opis odpowiedzi:
Dyrektor Generalny w Biurze Rzecznika Praw Pacjenta w piśmie z 2 lutego 2018 r. poinformował, że sytuacja pacjentów przebywających w oddziałach psychiatrycznych aresztów śledczych pozostaje w ciągłym zainteresowaniu Rzecznika. Dyrektor podkreślił, że w jego ocenie przymus bezpośredni, o którym mowa w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego, niezależnie od form jego zastosowania powinien być wykonywany w sposób możliwie najmniej uciążliwy dla pacjenta, z zachowaniem szczególnej ostrożności i dbałości o jego dobro. Jednak zdaniem Dyrektora pacjenci przebywający w oddziałach psychiatrycznych mogą stwarzać bardzo poważne zagrożenie dla otoczenia, w tym zagrożenie dla zdrowia i życia innych pacjentów oraz personelu. Stosowanie przez Służbę Więzienną, wobec wskazanej grupy osób, środków przymusu bezpośredniego może być zatem uzasadnione względami bezpieczeństwa. Dostrzegając wagę problemu oraz unormowania prawne w omawianym zakresie Rzecznik Praw Pacjenta uznał za zasadne kontynuowanie działań mających na celu wypracowanie rozwiązań dotyczących stosowania przymusu bezpośredniego, przy uwzględnieniu wprowadzonych od 1 stycznia 2018 r. zmian w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego, jak również z poszerzeniem obszarów problemowych o sytuację osób z zaburzeniami psychicznymi.