Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie K 39/15 z połączonych do wspólnego rozpoznania dwóch wniosków Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa o sygnaturach K 39/15 i U 7/15 z dnia 2015-12-29.
Adresat:
Trybunał Konstytucyjny
Sygnatura:
IV.7006.244.2015
Data sprawy:
2015-12-29
Rodzaj sprawy:
zawiadomienie do Trybunału Konstytucyjnego o przystąpieniu do postępowania w sprawie wniosku (WTK)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Cywilnego
Wynik sprawy:
Opis sprawy:
Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie K 39/15 z połączonych do wspólnego rozpoznania dwóch wniosków Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa o sygnaturach K 39/15 i U 7/15.
Data odpowiedzi:
2018-02-07
Opis odpowiedzi:
Stanowisko uwzględnione (wyrok z 7 lutego 2018 r., sygn. akt K 39/15).
W ocenie Trybunału Konstytucyjnego wyrażona w Konstytucji wolność pracy może być ograniczona tylko w akcie rangi ustawy. Musi istnieć funkcjonalny związek ograniczenia z realizacją konstytucyjnych wartości, tj. bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, wolności i praw innych osób. Brak w ustawie jakichkolwiek przepisów regulujących zakres ograniczeń czyni niedopuszczalnym delegowanie tej materii do unormowania w akcie rangi podustawowej. Zdaniem Trybunału ograniczanie uprawnień budowlanych, o których mowa w art. 16 pkt 3 Prawa budowlanego, niewątpliwie stanowi ingerencję w konstytucyjną wolność wykonywania zawodu. Dla takiej materii Konstytucja zastrzega wyłączność ustawy. Rozporządzenie nie może w tym zakresie zastępować Prawa budowlanego. W ustawie powinien zostać wskazany nie tylko pozytywny zakres czynności w ramach uprawnień budowlanych, ale również muszą być określone wszelkie jego ograniczenia, które są konieczne i uzasadnione w świetle kryteriów wymienionych w Konstytucji. Ponadto, Trybunał zauważył, że specjalności, w jakich udzielane są uprawnienia budowlane, zostały uregulowane art. 14 Prawa budowlanego. W ocenie Trybunału sposób redakcji tego przepisu wskazuje, że w zakresie określonych w nim specjalności stanowi on katalog zamknięty i jedynie w ramach tych specjalności mogą być wyodrębniane specjalizacje techniczno-budowlane. W badanych przepisach rozporządzenia normodawca wprowadził nowe, nieznane ustawie rodzaje specjalności. Wykonawczy charakter rozporządzeń i ich ścisły związek z ustawą, na podstawie której są wydawane, sprzeciwiają się możliwości samoistnego regulowania w akcie rangi podustawowej materii nieunormowanej w ustawie. Rozporządzenie, które samodzielnie kreuje przedmiot regulacji, traci związek z ustawą, wkraczając w kompetencje zastrzeżone wyłącznie dla ustawodawcy.
W ocenie Trybunału Konstytucyjnego wyrażona w Konstytucji wolność pracy może być ograniczona tylko w akcie rangi ustawy. Musi istnieć funkcjonalny związek ograniczenia z realizacją konstytucyjnych wartości, tj. bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, wolności i praw innych osób. Brak w ustawie jakichkolwiek przepisów regulujących zakres ograniczeń czyni niedopuszczalnym delegowanie tej materii do unormowania w akcie rangi podustawowej. Zdaniem Trybunału ograniczanie uprawnień budowlanych, o których mowa w art. 16 pkt 3 Prawa budowlanego, niewątpliwie stanowi ingerencję w konstytucyjną wolność wykonywania zawodu. Dla takiej materii Konstytucja zastrzega wyłączność ustawy. Rozporządzenie nie może w tym zakresie zastępować Prawa budowlanego. W ustawie powinien zostać wskazany nie tylko pozytywny zakres czynności w ramach uprawnień budowlanych, ale również muszą być określone wszelkie jego ograniczenia, które są konieczne i uzasadnione w świetle kryteriów wymienionych w Konstytucji. Ponadto, Trybunał zauważył, że specjalności, w jakich udzielane są uprawnienia budowlane, zostały uregulowane art. 14 Prawa budowlanego. W ocenie Trybunału sposób redakcji tego przepisu wskazuje, że w zakresie określonych w nim specjalności stanowi on katalog zamknięty i jedynie w ramach tych specjalności mogą być wyodrębniane specjalizacje techniczno-budowlane. W badanych przepisach rozporządzenia normodawca wprowadził nowe, nieznane ustawie rodzaje specjalności. Wykonawczy charakter rozporządzeń i ich ścisły związek z ustawą, na podstawie której są wydawane, sprzeciwiają się możliwości samoistnego regulowania w akcie rangi podustawowej materii nieunormowanej w ustawie. Rozporządzenie, które samodzielnie kreuje przedmiot regulacji, traci związek z ustawą, wkraczając w kompetencje zastrzeżone wyłącznie dla ustawodawcy.