Wystąpienie do Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie potrzeby prawnego uregulowania materii dotyczącej dopuszczalnych poziomów stężeń szkodliwych substancji z dnia 2018-09-26.
Wystąpienie do Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie potrzeby prawnego uregulowania materii dotyczącej dopuszczalnych poziomów stężeń szkodliwych substancji.
Rzecznik Praw Obywatelskich podniósł brak przepisów stanowiących materialnoprawną podstawę do stwierdzenia naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych przez właściwe organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, podkreślając, że wydane w tym przedmiocie zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 marca 1996 r., nie stanowi aktu prawnego, który jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego.
W ocenie Rzecznika sprawa uregulowania dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, wymaga pilnej interwencji ustawodawcy. W obecnym stanie prawnym ww. zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej nie może stanowić podstawy materialnoprawnej decyzji administracyjnej. Oznacza to w szczególności, że w przypadku stwierdzenia przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, iż w pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi stężenie substancji chemicznych jest znacznie przekroczone, co stwarza zagrożenie dla zdrowia ludzi, organy te nie mogą wszcząć postępowania administracyjnego, gdyż nie posiadają do tego podstaw prawnych; działanie takie nie licowałoby z zasadą demokratycznego państwa prawnego oraz zasadą praworządności postępowania organów.
Rzecznik zwrócił uwagę, że określenie dopuszczalnych stężeń czynników szkodliwych dla zdrowia wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, jest oczywistą i niezbędną koniecznością dla ochrony niezwykle ważnej wartości konstytucyjnej, jaką jest ochrona życia i zdrowia ludzkiego. W sytuacji braku możności opierania na zarządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 1996 r. decyzji administracyjnych i innych rozstrzygnięć mających wpływ na prawa i wolności obywatelskie, iluzoryczna staje się możność wypełniania za pomocą tego aktu wynikających z Konstytucji obowiązków państwa w zakresie zapewnienia obywatelom ochrony życia i zdrowia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi.
Zaniepokojenie Rzecznika budzi ponad 20-letnie zaniechanie ustawodawcy w sprawie uregulowania zagadnień objętych wspomnianym zarządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. Konieczne wydaje się także rozszerzenie katalogu czynników szkodliwych dla zdrowia ludzi, których szkodliwość została stwierdzona na przestrzeni ostatnich 20 lat.
Wobec powyższego Rzecznik zwrócił się do Ministra z prośbą o pilne podjęcie stosownej inicjatywy legislacyjnej mającej na celu prawne uregulowanie materii objętej ww. zarządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz o poinformowanie o zajętym stanowisku.