Kasacja w sprawie naruszenia prawa procesowego polegającego na uwzględnieniu zawartego w akcie oskarżenia wniosku prokuratora o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy w sytuacji, gdy okoliczności popełnienia tego czynu budziły wątpliwości z dnia 2018-10-12.
Kasacja w sprawie naruszenia prawa procesowego polegającego na uwzględnieniu zawartego w akcie oskarżenia wniosku prokuratora o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy w sytuacji, gdy okoliczności popełnienia tego czynu budziły wątpliwości.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich wyrok Sądu Rejonowego nie może się ostać, ponieważ dotknięty jest rażącym i mającym istotny wpływ na jego treść naruszeniem prawa. Skazując oskarżonego za czyny, zgodnie z opisem zawartym w akcie oskarżenia, Sąd Rejonowy nie dostrzegł, że opis w zakresie czasu popełnienia jednego z czynów w części wstępnej wyroku jest błędny, albowiem w czasie jego popełnienia, to jest we wrześniu 2010 r., oskarżony przebywał w Areszcie Śledczym.
Fakt izolacji oskarżonego był znany Sądowi orzekającemu, wskazać bowiem należy, że wśród dowodów zawnioskowanych przez oskarżyciela publicznego do przeprowadzenia w postępowaniu sądowym wymienione zostały m.in. protokół przesłuchania oskarżonego oraz wyrok Sądu Rejonowego, który w punkcie III części dyspozytywnej, zawiera rozstrzygnięcie o zaliczeniu na poczet orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 31 sierpnia 2010 r. do dnia 23 grudnia 2010 r. Zarówno dowód z przesłuchania, jak i dowód z wyroku jednoznacznie wskazują na fakt izolacji skazanego w okresie od dnia 31 sierpnia 2010 r. do 23 grudnia 2010 r. Sąd orzekający miał zatem realną możliwość dostrzeżenia, że ustalenia prokuratora w zakresie czasu popełnienia czynu są wadliwe.
W zaistniałej sytuacji procesowej, Sąd Rejonowy po dostrzeżeniu, na podstawie wnikliwej analizy akt sprawy, że przyjęty w akcie oskarżenia opis czynu jest błędny, powinien dojść do przekonania, że nie zachodzą przesłanki do uwzględnia wniosku złożonego w trybie art. 335 § 1 Kodeksu postępowania karnego i rozpoznać sprawę na zasadach ogólnych.
Sąd Najwyższy orzekł, że kasacja jest oczywiście zasadna, co umożliwiało jej rozpoznanie na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k., a wykonanie wobec skazanego w całości orzeczonej zaskarżonym wyrokiem kary nie stało na przeszkodzie uwzględnieniu kasacji (art. 529 k.p.k.). Sąd przyznał rację skarżącemu, iż sąd meriti z rażącym naruszeniem przepisów wskazanych w kasacji uwzględnił wniosek prokuratora o skazanie bez rozprawy i wydał wyrok skazujący oskarżonego za czyn opisany w akcie oskarżenia w pkt X, którego oskarżony – w czasie wskazanym w opisie czynu – nie mógł popełnić, albowiem przebywał w zakładzie karnym jako tymczasowo aresztowany. Uwzględniając tę okoliczność zaskarżony wyrok należało uchylić w zakresie rozstrzygnięcia w pkt I wyroku i jego następstw, albowiem kara za ten czyn została orzeczona jako jedna kara za ciąg sześciu przestępstw (art. 91 § 1 k.k.).