Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania na drogach publicznych kategorii gminnej i powiatowej na terenie miasta z dnia 2018-05-30.
Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania na drogach publicznych kategorii gminnej i powiatowej na terenie miasta.
Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania na drogach publicznych kategorii gminnej i powiatowej na terenie miasta, wysokości stawek opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wysokości opłaty dodatkowej oraz określenia sposobu pobierania tych opłat. W powołanej uchwale ustalone zostały kategorie podmiotów, które zostały objęte zerową stawką opłaty. W myśl jej przepisów zerowa stawka opłaty przysługuje m.in. mieszkańcom danego rejonu strefy płatnego parkowania posiadającym lub stale użytkującym pojazdy samochodowe na podstawie "winiety mieszkańca", która jest wydawana po przedstawieniu dowodu rejestracyjnego pojazdu lub konsumenckiej umowy leasingu i dokumentu potwierdzającego zamieszkanie w strefie płatnego parkowania.
Rzecznik Praw Obywatelskich wskazał, że uprawnienia do "winiety mieszkańca" nie posiadają osoby zamieszkujące na terenie strefy płatnego parkowania, które użytkują pojazdy samochodowe na podstawie innych niż umowa leasingu umów cywilnoprawnych (np. umowy najmu czy umowy użyczenia). W ocenie Rzecznika przepis zaskarżonej uchwały, który przyznaje prawo do zerowej stawki opłaty za postój pojazdu w strefie płatnego parkowania wyłącznie tym mieszkańcom strefy, którzy użytkują pojazdy samochodowe jako ich właściciele lub leasingobiorcy, narusza zasadę równego traktowania obywateli przez władze publiczne, wynikającą z Konstytucji.
Zgodnie z przepisami ustawy o drogach publicznych rada gminy ustalając strefę płatnego parkowania może wprowadzić zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi. Wprowadzając zerową stawkę opłaty za postój pojazdów w strefie płatnego parkowania, rada gminy dysponuje znaczną swobodą regulacyjną. Mianowicie może, nie będąc w tym zakresie skrępowana wyraźnymi postanowieniami ustawy, określić autonomicznie krąg użytkowników drogi uprawnionych do zerowej stawki opłaty. Jednak przyznana radzie gminy przez ustawodawcę w omawianym zakresie swoboda regulacyjna nie oznacza dowolności. Zdaniem Rzecznika ustalając kategorię użytkowników drogi uprawnionych do zerowej stawki opłaty rada gminy musi w szczególności uwzględnić wynikający Konstytucji nakaz równego traktowania podmiotów prawa w obrębie określonej kategorii. Organy powołane do wydawania aktów normatywnych nie mogą zatem stanowić norm prawnych, które różnicują uprawnienia obywateli należących do tej samej kategorii osób znajdujących w jednakowej sytuacji faktycznej lub prawnej bez uzasadnionej przyczyny i w oderwaniu od zasad sprawiedliwości.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zarzuty skargi nie zasługiwały na uwzględnienie, gdyż nie doszło do istotnego naruszenia przepisów prawa. Sąd zauważył, że w kwestionowanym przepisie Rada Miasta określiła podmioty zwolnione z pobierania opłat w strefie płatnego parkowania, stosownie do art. 13b ust. 4 pkt 2 ustawy o drogach publicznych, przyjmując, że do zerowej opłaty w strefie płatnego parkowania uprawniony jest mieszkaniec danego rejonu strefy płatnego parkowania, posiadający lub stale użytkujący pojazdy samochodowe, a uprawnienie do takiego parkowania stwierdzane jest przy pomocy „winiety mieszkańca”, która jest wydawana po przedstawieniu dowodu rejestracyjnego pojazdu lub konsumenckiej umowy leasingu i dokumentu potwierdzającego zamieszkiwanie w strefie płatnego parkowania. Analiza przepisu nie pozwala na stwierdzenie, że uprawnienie do winiety przysługuje wyłącznie tym mieszkańcom strefy płatnego parkowania, którzy użytkują lub posiadają pojazdy wyłącznie jako właściciele, współwłaściciele lub posiadają i użytkują pojazdy jako leasingobiorcy. W sformułowaniu kwestionowanego § 6 ust. 1 pkt 1 uchwały brak jest takich postanowień, z których wynikałoby, że określone w przepisie uprawnienie do stawki zerowej jest wyłącznie skierowane do tych mieszkańców, którzy posiadają określony tytuł prawny do pojazdu. W przepisie wskazano wprost, że stawka zerowa przysługuje mieszkańcom strefy, a więc wszystkim, posiadającym lub stale użytkującym pojazdy i uchwałodawca nie zawarł w tym zakresie dodatkowych ograniczeń.