Kasacja dotycząca niedokonania przez Sąd II instancji wszechstronnej kontroli odwoławczej z dnia 2017-09-28.
Kasacja dotycząca niedokonania przez Sąd II instancji wszechstronnej kontroli odwoławczej.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich Sąd Okręgowy rozpoznał apelację wniesioną przez obrońcę oskarżonego jedynie w granicach postawionych zarzutów, przez co nie dostrzegł, że wyrok Sądu Rejonowego został wydany z rażącym naruszeniem prawa karnego materialnego. Z opisu czynu przypisanego oskarżonemu i ustalonych faktów wynika, że zachowanie oskarżonego polegało na zatajeniu w złożonym oświadczeniu majątkowym faktu wykonywania w 2012 r. pracy w Urzędzie Skarbowym i Samodzielnym Publicznym Zespole Opieki Zdrowotnej i osiągniętych z tego tytułu dochodach.
Oskarżony złożył korektę swojego oświadczenia majątkowego. Jednak, w ocenie Sądu, oświadczenie majątkowe nie może być skorygowane, gdyż nie istnieją przepisy prawne, na podstawie których taka korekta byłaby możliwa, zaś praktykę Urzędu Skarbowego w tym zakresie uznał za bezprawną i nieudowodnioną. Z zeznań pracowników urzędu skarbowego wynika, że błędy w składanych oświadczeniach majątkowych były nagminnym zjawiskiem, są wynikiem przeoczeń, niewiedzy, a przyjmowanie ich korekt było powszechną praktyką.
Zdaniem Rzecznika Sąd nie rozważył w sposób wystarczający znaczenia dla oceny stanu świadomości oskarżonego rzeczywistego zamiaru, jaki mu towarzyszył przy wypełnianiu obowiązku, a także okoliczności wskazywanych przez pracowników starostwa powiatowego i urzędu podatkowego w zakresie przyjętej praktyki przyjmowania korekt błędnie wypełnionych oświadczeń majątkowych, wreszcie stanowiska i działań osób uprawnionych do kontroli. Skonfrontowanie powyższych okoliczności czynu z dowodami stanowiącymi ich podstawę pozwala na wysnucie nie pozbawionego racji poglądu, że oskarżony przedkładając przedmiotowe oświadczenie majątkowe wraz z kopią PIT-37, nie zataił osiągniętych w roku 2012 dochodów z tytułu zatrudnienia.