Kasacja w sprawie uwzględnienia wniosku prokuratora o wydanie wyroku bez przeprowadzania rozprawy pomimo tego, że okoliczności popełnienia przestępstwa budziły wątpliwości z dnia 2018-11-07.
Kasacja w sprawie uwzględnienia wniosku prokuratora o wydanie wyroku bez przeprowadzania rozprawy pomimo tego, że okoliczności popełnienia przestępstwa budziły wątpliwości.
W myśl art. 335 § 1 k.p.k. (w brzmieniu obowiązującym w dacie orzekania) prokurator może umieścić w akcie oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych w nim kar i środków karnych, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości. Istnienie tej przesłanki podlega kontroli sądu, zaś stwierdzenie jakichkolwiek wątpliwości co do okoliczności faktycznych nakazuje przeprowadzenie postępowania dowodowego. Po stronie sądu istnieje więc obowiązek dokonania kontroli poprawności wniosku tak pod względem formalnym, jak i merytorycznym.
Z przesłanego do Sądu aktu oskarżenia oraz wniosku sformułowanego na podstawie art. 335 § 1 k.p.k. wynika, że oskarżonemu zarzucono przestępstwo spełniające znamiona z art. 286 § 1 k.k. i inne na szkodę podmiotu SKOK S.A. Wniosek zawierał również porozumienie w przedmiocie zobowiązania oskarżonego do spłacenia w całości pożyczki. Z protokołu przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej wynika jednak, że zarzucany czyn został popełniony na szkodę SKOK. Również umowa pożyczki została zawarta pomiędzy oskarżonym a Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową. Także załączone do umowy dokumenty w postaci aktualnego planu spłaty pożyczki wystawione zostały przez Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową. Z dokumentów tych wprost i bezspornie wynika, że podmiotem dającym pożyczkę była Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa. Prokurator nie załączył do materiału dowodowego żadnego dowodu wykazującego, że w dniu wniesienia aktu oskarżenia faktycznie pokrzywdzonym w wyniku przestępstwa był podmiot działający w formie spółki akcyjnej, a przecież w świetle prawa jest to zupełnie inny podmiot niż ten z którym oskarżony zawarł umowę pożyczki, i na szkodę którego de facto miał działać.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich powyższe skutkować powinno skierowaniem sprawy na rozprawę i procedowaniem na zasadach ogólnych. Koniecznym było przeprowadzenie postępowania dowodowego i ustalenie, na czyją szkodę oskarżony działał wypełniając znamiona zarzucanego mu czynu i wobec kogo powinien być zobowiązany do rekompensaty.
W ocenie Sądu Najwyższego skoro oczywista omyłka pisarska dotycząca oznaczenia osoby pokrzywdzonej przestępstwem możliwa jest do naprawienia w trybie przewidzianym w art. 105 k.p.k., to brak jest podstaw do korygowania w tym zakresie wyroku za pomocą kasacji.