Kasacja w sprawie zaniechania wyjścia poza granice podniesionego zarzutu, co skutkowało utrzymaniem w mocy orzeczenia Sądu I instancji wydanego z rażącym naruszeniem przepisu prawa procesowego z dnia 2018-04-17.
Kasacja w sprawie zaniechania wyjścia poza granice podniesionego zarzutu, co skutkowało utrzymaniem w mocy orzeczenia Sądu I instancji wydanego z rażącym naruszeniem przepisu prawa procesowego.
Zgodnie z przepisami Kodeku postępowania karnego Sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę poza granicami środka odwoławczego pod kątem tych podstaw, które jest zobowiązany uwzględnić z urzędu. Pomimo zatem niepodniesienia w apelacji zarzutu obrazy art. 569 § 2 k.p.k., zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich, Sąd odwoławczy winien z urzędu dokonać kontroli zaskarżonego orzeczenia. Zgodnie z ww. przepisem, jeżeli w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu, wyrok łączny wydaje sąd wyższego rzędu. W realiach niniejszej sprawy Sąd Rejonowy wydał orzeczenie w przedmiocie wyroku łącznego, w sytuacji, gdy jednym z wyroków będących przedmiotem badania był wyrok Sądu Okręgowego, a tym samym, właściwym do wydania wyroku łącznego był sąd wyższego rzędu.
W ocenie Sądu Najwyższego Sąd Rejonowy orzekł w sprawie należącej do właściwości Sądu Okręgowego, czyli zaistniała tzw. bezwzględna przyczyna odwoławcza określona w art. 439 § 1 pkt4k.p.k. W myśl art. 569 § 2 k.p.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w brzmieniu sprzed 1 lipca 2015 r., właściwy do orzekania w niniejszej sprawie był Sąd Okręgowy. Wprawdzie w przepisach tych mowa jest o właściwości do wydania wyroku łącznego, lecz jeżeli w jednej ze spraw objętej postępowaniem o wydanie takiego wyroku orzekł sąd wyższego rzędu, to wyłącznie do tego sądu należy stwierdzenie, że jego wyrok nie podlega łączeniu. Orzeczenia takiego, także w wyroku łącznym, nie może wydać sąd niższego rzędu ze względu na zakaz wynikający z art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k.