Kasacja w sprawie uznania, że termin do wniesienia wniosku o uzasadnienie wyroku upłynął dnia 26 maja 2016 r., podczas gdy dzień ten był dniem ustawowo wolnym od pracy z dnia 2019-03-12.
Kasacja w sprawie uznania, że termin do wniesienia wniosku o uzasadnienie wyroku upłynął dnia 26 maja 2016 r., podczas gdy dzień ten był dniem ustawowo wolnym od pracy.
Obwiniony w dniu 27 maja 2016 r. nadał w urzędzie pocztowym wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem. Zarządzeniem z dnia 1 czerwca 2016 r. Przewodniczący Wydziału zobowiązał obwinionego do uzupełnienia w terminie 7 dni braków wniosku. Obwiniony odebrał wezwanie do uzupełnienia braków formalnych w dniu 15 czerwca 2016 r. i w dniu 22 czerwca 2016 r. przesłał za pośrednictwem poczty do Sądu pismo uzupełniające. Następnie, zarządzeniem z dnia 11 lipca 2016 r. upoważniona Sędzia Sądu Rejonowego odmówiła przyjęcia wniosku obwinionego o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem, jako wniesionego po terminie. Zdaniem Sądu, skoro bieg 7-dniowego zawitego terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem rozpoczął się 20 maja 2016 r. i upłynął z dniem 26 maja 2016 r., to wniosek obwinionego przesłany za pośrednictwem poczty w dniu 27 maja 2016 r., został złożony po terminie.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich w niniejszej sprawie rażące uchybienie przepisowi art. 123 § 3 k.p.k. polegało na tym, że Sąd II instancji poprzestał na podstawowym obliczeniu terminu, stosując art. 123 § 1 i 2 k.p.k. i w konsekwencji tego uznał za koniec terminu dzień 26 maja 2016 r. Natomiast Sąd zaniechał sprawdzenia, czy czynność dokonana następnego dnia nie miała swego umocowania w § 3 art. 123 k.p.k. Naruszenie wskazanego przepisu, podniesione w kasacji, jest oczywiste, bowiem dzień 26 maja 2016 r. był dniem ustawowo wolnym od pracy.
Sąd Najwyższy zauważył, iż zgodnie z art. 35 § 1 k.p.w. zasadą jest, że wyrok Sądu I instancji uzasadnia się i doręcza stronie wraz z uzasadnieniem jedynie na jej żądanie zgłoszone w zawitym terminie 7 dni od daty jego ogłoszenia, który rozpoczyna swój bieg w dniu następnym (art. 123 § 1 k.p.k. w zw. z art. 38 § 1 k.p.w.). Należy jednak pamiętać, że według art. 123 § 3 k.p.k. w zw. z art. 38 § 1 k.p.w., jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia. Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane m.in. w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej (art. 124 k.p.k. w zw. z art. 38 § 1 k.p.w). Taka sytuacja zaszła w niniejszej sprawie, albowiem termin do wniesienia przez obwinionego wniosku o sporządzenie i doręczenie na piśmie uzasadnienia
wyroku Sądu Rejonowego upływał 26 maja 2016 r., który ze względu na przypadające w tym dniu Święto Bożego Ciała, był dniem ustawowo wolnym od pracy. Wbrew zatem temu, co stwierdzono w zaskarżonym postanowieniu, obwiniony mógł skutecznie dokonać czynności złożenia wniosku o uzasadnienia wyroku w dniu 27 maja 2016 r. Sąd odwoławczy dopuścił się więc rażącej obrazy art. 123 § 3 k.p.k. w zw. z art. 38 § 1 k.p.k., która zamknęła obwinionemu drogę do kontroli instancyjnej wyroku Sądu meriti.