Kasacja w sprawie przyjęcia, że okoliczności przypisanego ukaranemu czynu i jego wina nie budzą wątpliwości, podczas gdy w świetle dowodów zarówno wina, jak i okoliczności czynu zarzuconego obwinionemu budziły poważne wątpliwości z dnia 2019-03-14.
Kasacja w sprawie przyjęcia, że okoliczności przypisanego ukaranemu czynu i jego wina nie budzą wątpliwości, podczas gdy w świetle dowodów zarówno wina, jak i okoliczności czynu zarzuconego obwinionemu budziły poważne wątpliwości.
Istotą trybu nakazowego jest to, że sąd nie przeprowadza pełnego postępowania dowodowego, lecz rozstrzyga o winie i karze wyłącznie w oparciu o materiał zgromadzony w toku czynności wyjaśniających. Podstawę faktyczną wyroku nakazowego stanowią jedynie dowody dołączone do wniosku o ukaranie. Skoro rozstrzyganie o przedmiocie procesu w tym trybie dokonuje się wyłącznie w oparciu o rezultaty postępowania wyjaśniającego, to należy przyjąć, że orzekanie w tym trybie jest możliwe tylko wówczas, gdy bazując na materiałach dowodowych zebranych w sprawie, możliwa jest ocena przesłanek o charakterze materialnym.
Tymczasem, w niniejszej sprawie, w toku czynności wyjaśniających zostali przesłuchani jedynie Strażnicy Leśni, którzy w swoich zeznaniach wskazywali, że w dniu 29 czerwca 2017 r. w Nadleśnictwie obowiązywał okresowy zakaz wstępu do lasu, na obszarze którego trwała ścinka niebezpiecznych, suchych drzew świerkowych. Zeznali ponadto, że przedmiotowa powierzchnia leśna oznakowana została stosownymi tablicami zakazującymi wstępu. W zebranym materiale dowodowym brakuje natomiast stosownych zarządzeń w sprawie wprowadzenia okresowego zakazu wstępu do lasu, map lasów objętych okresowym zakazem wstępu do lasu oraz obwieszczenia, w którym wskazano przyczynę, termin i podstawę prawną wprowadzenia przedmiotowego zakazu. W trakcie czynności wyjaśniających nie ustalono również ponad wszelką wątpliwość, że obwiniony mógł się zapoznać z tablicą informacyjną, umieszczoną zgodnie z wymaganiami opisanymi w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 6 stycznia 1998 r.
Rzecznik Praw Obywatelskich zauważył, że wykroczenie stypizowane w art. 151 § 1 k.w. polegające na przechodzeniu, przejeżdżaniu lub przeganianiu zwierząt przez cudze grunty leśne lub rolne stanowi wykroczenie tylko wówczas, gdy dokonywane jest w miejscu, gdzie zachowania takie są zabronione. Wskazać bowiem należy, że dopiero wprowadzenie zakazu przez uprawniony organ, w oparciu o ustawowo wymienione przesłanki i w sposób techniczny zgodny z delegacją ustawową oraz ww. rozporządzeniem, skutkować będzie obowiązywaniem okresowego zakazu wstępu do lasu.