Kasacja w sprawie rażącego naruszenia przepisów postępowania w sprawach o wykroczenia z dnia 2019-07-01.
Kasacja w sprawie rażącego naruszenia przepisów postępowania w sprawach o wykroczenia.
Rzecznik Praw Obywatelskich zauważył, że Sąd Rejonowy nie dostrzegł istotnych wad w opinii biegłego i podzielił zawarte w niej wnioski. Sąd zaaprobował gołosłowną tezę biegłego, iż kierująca pojazdem dostrzegła zagrożenie i wykonywała manewr hamowania, który być może był już zakończony i pojazd stał nieruchomo. Co ciekawe, Sąd ustalił w oparciu o opinię biegłego, że istniała taka możliwość, iż obwiniona po zatrzymaniu się przed znakiem STOP mogła nie widzieć kierującego pojazdem, z którym weszła w kolizję, albowiem jej zakres widoczności w lewo był w znacznym stopniu ograniczony. Następnie - jak gdyby owo spostrzeżenie nie miało żadnego znaczenia - Sąd zaakceptował kategoryczną konkluzję biegłego, że obwiniona należycie obserwowała sytuację na drodze.
Rażąco wadliwa ocena opinii biegłego dokonana przez Sąd Rejonowy jako pełnej i następnie podzielenie przez tenże Sąd zawartych w owej opinii wniosków skutkowało ustaleniem, że kierująca pojazdem należycie obserwowała sytuację na drodze, dostrzegła zagrożenie ze strony innego samochodu, podjęła manewr hamowania i brak było podstaw, by zarzucić jej stosowanie niewłaściwej taktyki oraz niezachowanie szczególnej ostrożności w sytuacji, w której się znajdowała. Zdaniem rzecznika w niniejszej sprawie doszło więc do przedwczesnego uniewinnienia obwinionej od popełnienia zarzucanego jej czynu.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w P. do ponownego rozpoznania. Sąd Najwyższy podzielił argumentację Rzecznika Praw Obywatelskich, iż aprobując bez zastrzeżeń wnioski opinii biegłego i przyjmując je bezkrytycznie za wyznacznik oceny zachowania obwinionej, Sąd Rejonowy rażąco naruszył reguły określone w art. 7 k.p.k. i art. 201 k.p.k. Zaniechanie przeprowadzenia oceny prawidłowości opinii biegłego przez pryzmat całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego uniemożliwiło Sądowi Rejonowemu dostrzeżenie, że jest ona niepełna i niejasna. Opinia biegłego nie zawiera bowiem analizy zachowania obwinionej w kontekście obowiązku wynikającego ze znaku B-20, którego naruszenie stanowiło istotę zarzucanego jej wykroczenia. W konsekwencji Sąd Rejonowy nie ustalił czy obwiniona nie zastosowała się do wymienionego znaku, czego następstwem było spowodowanie zagrożenia stanowiącego znamię czynu z art. 86 § 1 k.w., czy też z tego obowiązku się wywiązała. Wobec tego stwierdzić należy, iż wydanie orzeczenia w sprawie obwinionej nastąpiło z rażącym naruszeniem przepisów wskazanych w zarzucie kasacji, które mogło mieć istotny wpływ na jego treść.