Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Kasacja w sprawie zaniechania przeprowadzenia wszechstronnej kontroli odwoławczej z dnia 2019-10-23.

Adresat:
Sąd Najwyższy
Sygnatura:
II.510.85.2019
Data sprawy:
2019-10-23
Rodzaj sprawy:
kasacja karna (RKK)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Karnego
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

Kasacja w sprawie zaniechania przeprowadzenia wszechstronnej kontroli odwoławczej.

Sąd Rejonowy w wyroku, na podstawie art. 627 Kodeksu postępowania karnego, zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę 588 zł, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego. W uzasadnieniu swojego stanowiska Sąd I instancji wskazał, że zasądzając powyższą kwotę kierował się w tym zakresie nie tylko przepisami prawa i wynikającymi z nich stawkami, ale w głównej mierze nakładem pracy pełnomocnika, jego aktywnym uczestnictwem w postępowaniu oraz merytoryczną treścią składanych pism. Apelację od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, zaskarżając wyżej wskazany wyrok w części, na niekorzyść oskarżonego, podnosząc m.in., że Sąd I instancji błędnie zastosował § 11 ust. 1 pkt 1 oraz § 11 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 11 ust. 7 w zw. z § 15 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie, bowiem przyznał oskarżycielowi posiłkowemu zwrot kosztów zastępstwa prawnego w kwocie poniżej stawki minimalnej określonej we wskazanym rozporządzeniu. Sąd Okręgowy nie uwzględnił apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego i wyrok Sądu I instancji utrzymał w mocy.

W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich Sąd odwoławczy rażąco naruszył przepisy postępowania albowiem nie dokonał prawidłowej kontroli odwoławczej oraz nie rozważył należycie podniesionego w apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego zarzutu naruszenia przez Sąd I instancji przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie. Rzecznik zauważył, że skoro przepis art. 627 k.p.k. stanowi, iż od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego, to należy przyjąć, że chodzi o wydatki rzeczywiście poniesione, jeżeli mieszczą się one w granicy przewidzianej w stawkach dla takich wydatków, a więc między stawką minimalną a maksymalną określoną przepisami rozporządzenia. W wypadku pełnomocnika występującego przed sądem rejonowym w postępowaniu zwyczajnym, stawka ta wynosi 840 złotych i jest powiększana o 20% za każdy następny dzień rozpoznania sprawy, co wynika wprost z przepisów wspomnianego rozporządzenia.

Zatem Sąd I instancji zasądzając od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego zwrot kosztów zastępstwa procesowego, winien ustalić wysokość tychże kosztów co najmniej w stawce minimalnej przewidzianej przepisem § 11 ust. 1 pkt 1 oraz § 11 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 11 ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie. Tymczasem Sąd I instancji tak nie uczynił. Natomiast uzasadnienie Sądu Odwoławczego odnośnie wysokości zasądzonej na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwoty 588 zł jest bardzo lakoniczne i nie wskazuje, dlaczego rozstrzygnięcie Sądu I instancji jest prawidłowe.