Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Kasacja w sprawie skazania oskarżonego za czyn, który był już objęty prawomocnym wyrokiem z dnia 2018-09-03.

Adresat:
Sąd Najwyższy
Sygnatura:
II.511.509.2016
Data sprawy:
2018-09-03
Rodzaj sprawy:
kasacja karna (RKK)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Karnego
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

Kasacja w sprawie skazania oskarżonego za czyn, który był już objęty prawomocnym wyrokiem.

W realiach niniejszej sprawy, po wniesieniu przez prokuratora aktu oskarżenia, Sąd Rejonowy wyrokiem nakazowym z dnia 1 października 2014 r., uznał oskarżonego za winnego zarzucanych mu czynów. Od powyższego wyroku nakazowego sprzeciw wniósł jedynie oskarżyciel publiczny. W sprzeciwie prokurator wskazał, że dotyczy on punktu I wyroku z uwagi na rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary wnosząc o skierowanie sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych w tym zakresie. W uzasadnieniu sprzeciwu prokurator także zakwestionował wyłącznie wymiar kary orzeczonej wobec oskarżonego w punkcie I wyroku. Po wniesieniu sprzeciwu sprawa została rozpoznana na zasadach ogólnych i w dniu 24 czerwca 2015 r. wydany został wyrok zaoczny, w którym sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 1 aktu oskarżenia oraz czynu zarzucanego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia.

Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich, z uwagi na treść wniesionego przez oskarżyciela publicznego sprzeciwu, wyrok nakazowy w części dotyczącej uznania sprawstwa i winy oskarżonego co do drugiego z zarzucanych w akcie oskarżenia czynów, stał się prawomocny i w tym zakresie sprawa nie powinna być dalej rozpoznawana na zasadach ogólnych. Wydanie w tych okolicznościach przez Sąd Rejonowy wyroku zaocznego obejmującego swym zakresem także drugi z zarzucanych oskarżonemu czynów, stanowiło naruszenie zasady res iudicata.

 


Data odpowiedzi:
2019-11-07
Opis odpowiedzi:
Kasacja uwzględniona (wyrok z 7 listopada 2019 r., sygn. akt II KK 350/18).
W ocenie Sądu Najwyższego podobnie jak w przypadku innych środków zaskarżenia, przysługujące oskarżonemu i oskarżycielowi z mocy art. 506 § 1 k.p.k. prawo do wniesienia sprzeciw od wyroku nakazowego jest podzielne podmiotowo i przedmiotowo. Oznacza to, że w przypadku wyroku nakazowego złożonego pod względem podmiotowym lub przedmiotowym skuteczne wniesienie sprzeciwu sprawia, że wyrok nakazowy traci moc tylko w odniesieniu do tych oskarżonych i tych czynów, których sprzeciw dotyczy.