Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w przedmiocie czasowego odebrania zwierząt z dnia 2020-03-09.
Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w przedmiocie czasowego odebrania zwierząt.
Decyzją z 19 października 2018 r. Zarząd Dzielnicy orzekł o czasowym odebraniu skarżącej 31 psów i przekazaniu zwierząt pod czasową opiekę Fundacji do czasu wydania przez sąd wyroku o przepadku zwierząt lub umorzenia postępowania karnego w tej sprawie. W motywach swojego rozstrzygnięcia organ stwierdził, w oparciu o przeprowadzone w ramach postępowania dowody, że zaistniały przesłanki do odebrania stronie zwierząt w trybie art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt. Organ wskazał, że w jego ocenie sposób utrzymywania zwierząt przez ich właścicielkę znamionował znęcanie się w rozumieniu art. 6 ust. 2 u.o.z. Nadto stwierdził, że odebranie zwierząt było niezbędne ze względu na to, że dalsze pozostawanie zwierząt u ich właścicielki zagrażało ich życiu lub zdrowiu. W wyniku wniesionego odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Zarządu Dzielnicy. Wyrokiem z 11 grudnia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, Sąd podzielił argumentację, która legła u podstaw poprzedzających wyrok decyzji administracyjnych, którymi rozstrzygnięto sprawę czasowego odebrania zwierząt skarżącej.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zapadł z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem przepisów postępowania, albowiem Sąd, oceniając zaskarżoną decyzję pominął w zupełności jeden z jej elementów, tj. określenie miejsca przebywania zwierząt po ich odebraniu. Uchybienie to miało istotny wpływ na wynik sprawy. W aktach administracyjnych brak jest jakiejkolwiek informacji o podjęciu przez organy czynności, mających na celu przekazanie odebranych zwierząt schronisku dla zwierząt. Nie ma też w aktach jakichkolwiek informacji świadczących o tym, że organ sprawdził, czy podmiot, któremu powierza, zamiast schronisku, pieczę nad odebranymi zwierzętami jest w stanie zapewnić im odpowiednią opiekę. Wydaje się, że organy niejako automatycznie uwzględniły wniosek zawarty w skierowanym przez Fundację zawiadomieniu o odebraniu zwierząt w trybie interwencyjnym. W ten sposób uchybiły normom związanym z prowadzeniem postępowania dowodowego. Akceptując taki stan rzeczy i oddalając w takich warunkach w całości skargę, Sąd naruszył w sposób mający wpływ na wynik sprawy art. 151 p.p.s.a. Wykluczone jest, aby oceniając w takich warunkach zaskarżoną decyzję w zakresie przekazania zwierząt pod czasową opiekę Fundacji Sąd mógł podjąć rozstrzygnięcie inne, aniżeli uwzględniające skargę w tym zakresie. Jedynym logicznym wytłumaczeniem dla oddalenia skargi w całości jest w takich warunkach to, że Sąd nie dokonał pełnej kontroli zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok w części, w której nie uchylono zaskarżonej decyzji w części utrzymującej decyzję Zarządu Dzielnicy z dnia 19 października 2018 r. w części, w której Zarząd Dzielnicy orzekł o przekazaniu zwierząt pod czasową opiekę Fundacji; uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 26 listopada 2018 r. w części utrzymującej decyzję Zarządu Dzielnicy z dnia 19 października 2018 r. w części, w której Zarząd Dzielnicy orzekł o przekazaniu zwierząt pod czasową opiekę Fundacji z siedzibą w W. NSA potwierdził, iż rację ma Rzecznik Praw Obywatelskich, wywodząc, że zaskarżony wyrok zapadł z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem przepisów postępowania, ponieważ Sąd I instancji, oceniając zaskarżoną decyzję, pominął w zupełności jeden z jej elementów, tj. określenie miejsca przebywania zwierząt po ich odebraniu (określenie podmiotu, który będzie nad odebranymi zwierzętami sprawował czasową opiekę). Uchybienie to miało istotny wpływ na wynik sprawy.