Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oddalający skargę na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie zaległości należności abonamentowych wraz z odsetkami z dnia 2020-07-03.
Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oddalający skargę na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie zaległości należności abonamentowych wraz z odsetkami.
Pismem z dnia 14 stycznia 2019 r. Skarżący zwrócił się do KRRiT z wnioskiem o umorzenie zaległości w płatności opłat abonamentowych wraz z odsetkami za okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. W uzasadnieniu wskazał na złą sytuację zdrowotną oraz trudną sytuację finansową. W wyniku rozpoznania wniosku Skarżącego, decyzją z dnia 15 maja 2019 r. KRRiT umorzyła postępowanie administracyjne z wniosku o umorzenie zaległości w płatności opłat abonamentowych wraz z odsetkami za zwłokę w ich uiszczaniu w części dotyczącej okresu od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2018 r. oraz umorzyła zaległość w płatności opłaty abonamentowej za okres od dnia 1 maja 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. w wysokości 181,60 zł wraz z odsetkami w wysokości 9,83 zł. Uzasadniając ww. rozstrzygnięcie organ wskazał, że zaległości za okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2018 r. zostały wyegzekwowane przez organ egzekucyjny na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 20 sierpnia 2018 r. KRRiT uznała, że zobowiązanie z tytułu opłat abonamentowych wygasło w zakresie, w którym należność została wyegzekwowana. Dlatego też, zdaniem organu, odpadła podstawa do merytorycznego rozpatrzenia wniosku Skarżącego w części objętej zaległością za ww. okres. KRRiT przedstawiła stanowisko, zgodnie z którym wyegzekwowanie przez organ egzekucyjny należności publicznoprawnej uczyniło postępowanie w przedmiocie umorzenia tej zaległości bezprzedmiotowym i dlatego należało je umorzyć.
Rzecznik Praw Obywatelskich zauważa, że decyzja w sprawie umorzenia lub rozłożenia zaległości w płatności opłat abonamentowych dokonywana jest w ramach uznania administracyjnego. Wobec tego organ ma prawo, a nie obowiązek, umorzyć lub rozłożyć ww. zaległości na raty. Oznacza to, że przymusowe wyegzekwowanie zaległych opłat abonamentowych nie może być postrzegane, jako podstawa do wydania decyzji o bezprzedmiotowości postępowania dotyczącego umorzenia. W sytuacji gdy strona wystąpiła z wnioskiem o umorzenie zaległości w płatności opłaty abonamentowej, to późniejsze wyegzekwowanie tej opłaty nie powoduje bezprzedmiotowości postępowania w sprawie jej umorzenia. W takim przypadku, organ powinien przeprowadzić postępowanie i orzec co do istoty sprawy. Przez orzeczenie, co do istoty w takiej sytuacji należy rozumieć merytoryczne odniesienie się kwestii istnienia lub braku przesłanek umorzenia zaległości z tytułu opłat abonamentowych. Wyegzekwowanie zaległości abonamentowej sprawia, że przedmiot postępowania ulgowego jedynie z faktycznego punktu widzenia przestaje istnieć, natomiast z punktu widzenia interesów ekonomicznych obywatela istnieje on w dalszym ciągu. Obywatel jest bowiem nadal zainteresowany określonym rozstrzygnięciem sprawy, które może rzutować na jego sytuację.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zauważył, że jeżeli przed przedstawieniem skargi kasacyjnej Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu wojewódzki sąd administracyjny stwierdzi, że w sprawie zachodzi nieważność postępowania albo podstawy skargi kasacyjnej są oczywiście usprawiedliwione, uchyla zaskarżony wyrok lub postanowienie rozstrzygając na wniosek strony także o zwrocie kosztów postępowania kasacyjnego i na tym samym posiedzeniu ponownie rozpoznaje sprawę. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego organ bezpodstawnie umorzył postępowanie administracyjne w zakresie wniosku o umorzenie zaległości w płatności opłat abonamentowych wraz z odsetkami za zwłokę. W ustalonym stanie faktycznym sprawy, przymusowe wyegzekwowanie zaległych opłat abonamentowych nie może być postrzegane jako podstawa do wydania decyzji o bezprzedmiotowości postępowania dotyczącego umorzenia wspomnianej należności pieniężnej na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o opłatach abonamentowych. Zdaniem Sądu, organ powinien był przeprowadzić zgodne ze wszystkimi standardami postępowanie, które pozwoliłoby orzec, co do istoty sprawy.