Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie o zobowiązaniu cudzoziemki oraz jej małoletniego dziecka do powrotu do kraju pochodzenia oraz o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2020-10-16.
Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie o zobowiązaniu cudzoziemki oraz jej małoletniego dziecka do powrotu do kraju pochodzenia oraz o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich należy przeanalizować sytuację w kraju pochodzenia cudzoziemki, szczególnie w kontekście sytuacji w jej poprzednim miejscu zamieszkania. Wojewódzki Sąd Administracyjny ograniczył się natomiast wyłącznie do zacytowania fragmentu decyzji organu II instancji. W żaden sposób nie nawiązał do zarzutów i argumentacji podnoszonej w skardze przez cudzoziemkę, która podkreślała, że błędnym i dowolnym jest uznanie, iż może z małoletnim dzieckiem wrócić do miejsca poprzedniego zamieszkania. Organ odwoławczy co prawda zgromadził opracowania dotyczące sytuacji w tym miejscu, jednak jego ocena tego materiału dowodowego była wybiórcza i niepełna, co w konsekwencji spowodowało wyciągnięcie błędnych wniosków. Brak rzetelnej analizy i wybiórcza ocena dowodów prowadzi do błędnych wniosków, że powrót do takiego miejsca, w przypadku samotnej kobiety z małoletnim dzieckiem, nie zagraża ich bezpieczeństwu. Obok kwestii bezpieczeństwa istotne znaczenie mają również kwestie takie jak: warunki życia, w kontekście rozwoju psychofizycznego małoletniego dziecka, jak i realny dostęp do opieki medycznej i opieki socjalnej.
Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił stanowiska Rzecznika Praw Obywatelskich co do nienależycie ustalonego stanu faktycznego w zakresie możliwości powrotu do kraju pochodzenia pod kątem możliwości uzyskania przez skarżącą statusu przesiedleńca wewnętrznego. Skoro nie zostały skutecznie podważone dokonane przez organy administracji i zaakceptowane przez Sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne, to również w zakresie zarzutów naruszenia przepisów prawa materialnego skarga kasacyjna nie może zostać uwzględniona. Nietrafnie zatem podnosi Rzecznik Praw Obywatelskich, że okoliczności sprawy nie pozwalały na wydanie decyzji zobowiązującej do powrotu wobec istnienia zagrożeń wskazanych w art. 348 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 i 3 ustawy o cudzoziemcach, co obligowało organ do udzielania stronie zgody na pobyt ze względów humanitarnych.