Skarga nadzwyczajna od wyroku zaocznego w części zasądzającej solidarnie zapłatę dochodzonego roszczenia na rzecz powoda z dnia 2020-10-23.
Skarga nadzwyczajna od wyroku zaocznego w części zasądzającej solidarnie zapłatę dochodzonego roszczenia na rzecz powoda.
Wyrokiem zaocznym z dnia 29 lutego 2016 roku Sąd Rejonowy zasądził od pozwanych E.K. i A.J. solidarnie na rzecz powoda kwotę 13.577,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi. Ponadto sąd zasądził od pozwanych solidarnie kwotę 3.108,16 zł na rzecz powoda tytułem zwrotu kosztów procesu. Powód wywiódł swoje roszczenie z następujących okoliczności faktycznych: według zaświadczenia wydanego przez Administrację Obsługi Mieszkańców pozwani zamieszkiwali od 1997 r. w lokalu, na potrzeby którego powód świadczył usługę sprzedaży i dystrybucji energii elektrycznej. W związku z tym, w ocenie powoda, pomiędzy stronami niniejszego postępowania poprzez czynności konkludentne nastąpiło zawarcie umowy sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług jej dystrybucji.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich wyrok Sądu Rejonowego w zaskarżonej części został wydany z rażącym naruszeniem prawa. Analiza akt sądowych przedmiotowej sprawy prowadzi do wniosku, że podstawą do wydania wyroku w zaskarżonej części okazało się, że stroną umowy sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług jej dystrybucji, zawartej przez powodową spółkę z pozwaną E.K., był również pozwany A.J., a to z uwagi tylko na sam fakt zajmowania wraz z pozwaną lokalu, do którego dostarczano energię. Zdaniem Rzecznika na gruncie niniejszej sprawy nie ma podstaw do przyjęcia, aby zachowanie pozwanego, a nawet zachowanie powodowej spółki, wyrażało wolę zawarcia przez nich umowy sprzedaży energii elektrycznej i jej dystrybucji. Nie może o tym świadczyć sam fakt zamieszkiwania w lokalu, do którego energia elektryczna była dostarczana na podstawie umowy zawartej z inną osobą. Z akt sprawy nie wynika, aby jakiekolwiek rachunki były regulowane przez pozwanego A.J. Co więcej, wszystkie złożone do akt faktury i prognozy zużycia energii zostały wystawione przez powodową spółkę wyłącznie na nazwisko pozwanej E.K., a zatem trudno uznać, aby powodowa spółka traktowała pozwanego A.J. jako odbiorcę energii dostarczanej do lokalu.
Rzecznik zauważył również, że przepisy Prawa energetycznego poprzez szczegółowe doprecyzowanie informacji, jakie powinny znaleźć się w umowie sprzedaży energii elektrycznej oraz świadczenia usług jej dystrybucji, zwłaszcza w umowie zawieranej w obrocie konsumenckim, w istocie wykluczają możliwość skutecznego zawarcia jej poprzez czynności konkludentne.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok w pkt. 1 w części, tj. zasądzającej zapłatę od pozwanego na rzecz powoda oraz w pkt. 2 w części tj. zasądzającej od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu i w tym zakresie przekazuje sprawę S. R. w W. do ponownego rozpoznania. Sąd przyznał Rzecznikowi rację, gdy wskazał, że „nie ma podstaw do przyjęcia, aby zachowanie pozwanego, a nawet zachowanie powodowej spółki, wyrażało wolę zawarcia przez nich umowy sprzedaży energii elektrycznej i jej dystrybucji. Nie może o tym świadczyć fakt zamieszkiwania w lokalu, do którego energia elektryczna była dostarczana na podstawie umowy zawartej z inną osobą (innym lokatorem tego mieszkania - pozwaną). Z akt sprawy nie wynika, aby jakiekolwiek rachunki były regulowane przez pozwanego. Co więcej, wszystkie złożone do akt faktury i prognozy zużycia energii zostały wystawione przez powodową spółkę wyłącznie na nazwisko pozwanej, a zatem trudno uznać, aby powodowa spółka traktowała A. J. jako odbiorcę energii dostarczanej do lokalu”. Konsekwentnie uznać należy, że zarówno pozwany, jak i powód, nie zachowywali się jako strony umowy sprzedaży energii elektrycznej i jej dystrybucji. Uznanie zasadności części zarzutów podniesionych przez RPO uzasadnia uchylenie wyroku S. R. w W., w części zasądzającej zapłatę na rzecz powodowej spółki od pozwanego oraz obciążającej wskazanego pozwanego kosztami procesu. Za zasadny uznać należy zarzut rażącego naruszenia prawa procesowego, tj. art. 339 § 2 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię.