Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Kasacja w przedmiocie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, w sytuacji gdy czyn nie wyczerpywał znamion wykroczenia z dnia 2021-02-19.

Adresat:
Sąd Najwyższy
Sygnatura:
II.511.79.2021
Data sprawy:
2021-02-19
Rodzaj sprawy:
kasacja karna (RKK)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Karnego
Wynik sprawy:
pozytywnie ze względu na uwzględnienie wystąpienia RPO
Opis sprawy:

Kasacja w przedmiocie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, w sytuacji gdy czyn nie wyczerpywał znamion wykroczenia.

Z.P. został obwiniony o to, że w dniu 8 kwietnia 2020 r. w miejscowości K. nie stosował się do zakazu korzystania z publicznych i pokrytych roślinnością terenów zieleni na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, w ten sposób, że przebywał w parku tj. o wykroczenie z art. 54 k.w. w zw. z z § 11a ust.1 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii. Sąd Rejonowy w R. uznał Z.P. za winnego i wymierzył mu karę 200 złotych grzywny.

Rzecznik Praw Obywatelskich podkreślił, że art. 54 k.w. ma na celu ochronę porządku i spokoju w miejscach publicznych., tym samym w polu penalizacji tego przepisu nie mieszczą się regulacje odnoszące się do innych sfer życia np. do ochrony zdrowia publicznego. § 17 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 2020 r. ustanawiał m.in. zakaz korzystania z parków, nie wskazywał jednak żadnej sankcji za złamanie zakazu. W opinii Rzecznika niemożliwe jest więc pociągnięcie do odpowiedzialności na podstawie art. 54 k.w. osób, które naruszały zakaz korzystania m.in. z parków ustanowiony na mocy ww. rozporządzenia.

 


Data odpowiedzi:
2021-05-12
Opis odpowiedzi:
Kasacja uwzględniona (wyrok z 12 maja 2021 r., sygn. akt II KK 76/21).
Sąd Najwyższy orzekł, że w sprawie obwinionego doszło do naruszenia w stopniu rażącym art. 54 k.w., albowiem Z. P. przebywając z innymi osobami w parku w dniu 8 kwietnia 2020 r. nie mógł naruszyć, w sposób opisany w zaskarżonym wyroku, „wydanych z upoważnienia ustawy przepisów porządkowych o zachowaniu się w miejscach publicznych”. Wobec braku podstawy prawnej umożliwiającej wypełnienie blankietu normy sankcjonowanej art. 54 k.w. nie ma mowy o naruszeniu tej normy. Oczywisty jest również wpływ tego uchybienia na treść wyroku, skoro obwinionemu przypisano odpowiedzialność, której nie powinien był ponieść. Powyższe okoliczności w oczywisty sposób przemawiały za uwzględnieniem kasacji, czyniąc jednocześnie bezprzedmiotowym szczegółowe odnoszenie się do poruszanej w uzasadnieniu problematyki intertemporalnej.