Kasacja dotycząca naruszenia przepisów prawa poprzez uznanie, że w sprawie zachodzą warunki do wydania wyroku nakazowego, podczas gdy w świetle dowodów dołączonych do wniosku o ukaranie okoliczności czynu zarzuconego obwinionemu budziły poważne wątpliwości z dnia 2020-12-14.
Kasacja dotycząca naruszenia przepisów prawa poprzez uznanie, że w sprawie zachodzą warunki do wydania wyroku nakazowego, podczas gdy w świetle dowodów dołączonych do wniosku o ukaranie okoliczności czynu zarzuconego obwinionemu budziły poważne wątpliwości.
Wyrokiem nakazowym z dnia 18 lipca 2019 r. R. G. został uznany winnym tego, że w dniu 13 stycznia 2019 r. w G., kierując pojazdem poruszał się z prędkością 127 km/h, przy maksymalnej dozwolonej prędkości 70 km/h; w tym samym miejscu i czasie nie posiadał przy sobie wymaganego dokumentu prawa jazdy i za to, na podstawie art. 92a kw w zw. z art. 24 § 1 k.w. wymierzono mu karę grzywny w łącznej kwocie 1500 zł.
Rzecznik Praw Obywatelskich wskazał, iż w przedmiotowej sprawie, załączony materiał dowodowy (notatka urzędowa sporządzona przez patrol Policji), jest niewystarczający do oceny czy zostało popełnione wykroczenie z art. 92a kw. Brak jakiegokolwiek dowodu świadczącego o tym, z jaką prędkością faktycznie jechał obwiniony powinien spowodować skierowanie sprawy na rozprawę w celu przeprowadzenia postępowania dowodowego.
Zdaniem Rzecznika materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w szczególności brak jakiegokolwiek zapisu z wideorejestratora powinny były wzbudzić wątpliwości Sądu i skutkować skierowaniem sprawy na rozprawę; ponieważ Sąd tego nie uczynił, wniesienie kasacji stało się konieczne i uzasadnione.
Wyrokiem nakazowym z dnia 18 lipca 2019 r. Sąd Rejonowy w G. uznał obwinionego R.G. za winnego tego, że w dniu 13 stycznia 2019 r. w miejscowości G. kierując pojazdem poruszał się z prędkością 127 km/h przy maksymalnej dozwolonej prędkości 70 km/h oraz w tym samym miejscu i czasie nie posiadał przy sobie wymaganego dokumentu prawa jazdy, tj. wykroczeń z art. 95 k.w. i 92a k.w., za co wymierzył mu karę grzywny w wysokości 1500 zł. W opinii Sądu Najwyższego Sąd Rejonowy w G. rażąco naruszył przepis art. 93 § 2 k.p.s.w., gdyż w świetle dowodów dołączonych do wniosku o ukaranie, wina i okoliczności czynów zarzucanych R.G. budziły wątpliwości, przy czym naruszenie to mogło mieć istotny wpływ na treść zapadłego wyroku. W związku z tym Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok oraz przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w G. do ponownego rozpoznania.