Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie nieprzyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z dnia 2021-03-05.
Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie nieprzyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 14 października 2020 r. w sprawie ze skargi D.Z. o utrzymaniu w mocy decyzji o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką i wniósł o uchylenie przedmiotowego wyroku oraz poprzedzających go decyzji w całości.
Rzecznik wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego mającego istotny wpływ na wynik sprawy poprzez błędną wykładnię art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 ust. 1a u.o.ś.r polegającą na pominięciu celów wskazanej ustawy; przyjęciu, że faktyczne sprawowanie przez stronę opieki nad niepełnosprawną matką nie jest wystarczające do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego i uznaniu, że potencjalny obowiązek alimentacyjny męża bez względu na szczególne okoliczności wyprzedza obowiązek alimentacyjny syna.
Ponadto Rzecznik zarzucił wyrokowi naruszenie art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.o.ś.r. poprzez błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że zobowiązana do alimentacji strona, pomimo faktycznego sprawowania opieki i spełniania warunków ustawowych do przyznania świadczenia, nie jest uprawniona do uzyskania tego prawa.
RPO zarzucił wyrokowi także naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 151 p.p.s.a w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a w zw. z art. 7, 77 § 1 i art. 80 k.p.a. poprzez błędną ocenę stanu faktycznego, brak należytego rozważenia zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i niewyjaśnienie wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.
Stwierdzając, że skarga kasacyjna ma usprawiedliwione podstawy, przy czym istota sprawy jest dostatecznie wyjaśniona Naczelny Sąd Administracyjny miał podstawy do uchylenia zaskarżonego wyroku i do rozpoznania skargi w oparciu o art. 188 p.p.s.a., a w następstwie tego do uchylenia na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c w związku z art. 135 p.p.s.a. zaskarżonej decyzji i poprzedzającej decyzji organu pierwszej Instancji. Decyzje te zostały bowiem wydane w wyniku błędnej wykładni art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 5 pkt 2 u.ś.r. i z naruszeniem art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., a uchybienia te miały wpływ na wynik sprawy, gdyż bezpośrednio zdeterminowały treść tych decyzji. Ponownie rozpoznając sprawę, organy uwzględnią dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny wykładnię przepisów prawa.