Skarga nadzwyczajna od postanowienia stwierdzającego nabycie spadku z dnia 2021-03-11.
Skarga nadzwyczajna od postanowienia stwierdzającego nabycie spadku.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę nadzwyczajną zaskarżając postanowienie Sądu Rejonowego w I. w części zawierającej rozstrzygnięcie o stwierdzeniu nabycia spadku po J.M.
Zaskarżonemu postanowieniu Rzecznik zarzucił rażące naruszenie prawa procesowego poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 669 w zw. z art. 677 § 1 k.p.c. w następstwie pominięcia dyspozycji art. 199 § 1 pkt 2 in fine w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. i wydanie rozstrzygnięcia o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłej J.M., mimo iż sprawa w tym samym przedmiocie została już wcześniej prawomocnie rozpoznana.
Ponadto przedmiotowemu postanowieniu Rzecznik zarzucił naruszenie konstytucyjnej zasady zaufania do państwa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, które wynikają z art. 2 Konstytucji oraz prawa do dziedziczenia chronionego w ramach art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji, jak i prawa do sądu wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji, z uwagi na wydanie drugiego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po J.M. Tym samym został stworzony stan niepewności prawnej, w ramach którego uczestnicy postępowań nie mogą legitymować się jednoznacznym potwierdzeniem nabycia uprawnień spadkowych, co skutkuje pozbawieniem ich możliwości skutecznej realizacji uprawnień majątkowych nabytych na podstawie dziedziczenia.
SN zauważył, iż Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył postanowienie Sądu Rejonowego w I. w części, tj. w zakresie pkt I, wnosząc o uchylenie tego postanowienia, nie wskazując we wnioskach skargi nadzwyczajnej w jakiej części domaga się uchylenia zaskarżonego orzeczenia. Dopiero w uzasadnieniu skargi nadzwyczajnej wskazał, iż wnosi o uchylenie postanowienia w całości. Po pierwsze wnioski skargi kasacyjnej nie są precyzyjne (brak oznaczenia zakresu wnioskowanego uchylenia orzeczenia we wnioskach), po drugie, uznając za uzasadnieniem skargi nadzwyczajnej, iż RPO wnosi o uchylenie orzeczenia w całości, brak jest fundamentalnej korelacji między zakresem zaskarżenia, a zakresem wniosku kasacyjnego (postanowienie zaskarżono co do pkt I, zaś skarżący domaga się jego uchylenia w całości). Wszystkie te mankamenty powodują, iż wniesiona przez Rzecznika Praw Obywatelskich skarga nadzwyczajna zawiera nieusuwalne braki skutkujące jej odrzuceniem. Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 95 pkt 1 u.s.n. w zw. z art. 3986 § 2 i 3 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w odrzucił skargę nadzwyczajną.