Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oddalającego skargę na bezczynność Prokuratora Krajowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 2021-03-24.
Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oddalającego skargę na bezczynność Prokuratora Krajowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 grudnia 2020 r., oddalający skargę Pana S. J. na bezczynność Prokuratora Krajowego w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 9 sierpnia 2020 r. o udostępnienie informacji publicznej w postaci skargi nadzwyczajnej złożonej do Sądu Najwyższego przez Prokuratora Krajowego.
Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. Rzecznik powyższemu wyrokowi zarzucił: naruszenie prawa materialnego, tj. art. 1 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej jako: udip) poprzez niewłaściwe zastosowanie i błędne przyjęcie, że żądane przez Skarżącego informacje nie stanowią informacji publicznej podlegającej udostępnieniu, podczas gdy stanowisko Prokuratora Generalnego w postaci złożonej skargi nadzwyczajnej jest informacją publiczną o działalności tego organu władzy publicznej, a zatem powinno zostać udostępnione w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Rzecznik zaskarżonemu wyrokowi zarzucił także naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 149 § 1 p.p.s.a. poprzez niestwierdzenie, że w sprawie doszło do bezczynności organu, mimo że organ nie podjął działań, do których był zobowiązany w oparciu o przepisy u.d.i.p., co skutkowało oddaleniem skargi na bezczynność we wskazanym zakresie.
Na podstawie art. 188 p.p.s.a. Rzecznik wniósł o uchylenie wyroku w całości i rozpoznanie skargi na bezczynność Prokuratora Krajowego. W razie nieuwzględnienia tego wniosku, na podstawie art. 185 § 1 p.p.s.a. Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.
Naczelny Sąd Administracji orzekł, iż skargi kasacyjne (RPO i skarżącego) nie zawierają usprawiedliwionych podstaw. Istota obu skarg kasacyjnych bez względu na różnice w treści podniesionych zarzutów naruszenia prawa materialnego (zarzut naruszenia prawa formalnego ma charakter wtórny |względem zarzutu naruszenia prawa materialnego) sprowadza się w gruncie rzeczy do przyjęcia tezy, iż treść i postać skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Krajowego do Sądu Najwyższego stanowi informację publiczną, która winna zostać udostępniona w trybie u.d.i.p. Tymczasem zgodzić się należy ze stanowiskiem Sądu pierwszej instancji, iż przedmiotem wniosku skarżącego nie była informacja publiczna, co czyni zarzuty oparte na podstawie wynikającej z art. 174 pkt 1 p.p.s.a. w obu skargach za pozbawione podstaw. Zarzutu naruszenia przepisów postępowania podniesiony w skardze kasacyjnej przez Rzecznika Praw Obywatelskiego został sformułowany w taki sposób, iż tylko ustalenie, iż wniosek dotyczył informacji publicznej, stanowiłoby podstawę do stwierdzenia bezczynności organu. Bezzasadność zarzutów naruszenia prawa materialnego, czyni go tym samym nieuzasadnionym.