Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego wydanego w sprawie z powództwa przeciwko przedsiębiorstwu o przywrócenie do pracy z dnia 2021-03-25.
Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego wydanego w sprawie z powództwa przeciwko przedsiębiorstwu o przywrócenie do pracy.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 u.SN zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik Praw Obywatelskich zarzucił rażące naruszenie art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu nie znajdującego uzasadnienia w tym przepisie domniemania, że brak stanowiska rady powiatu w sprawie zamiaru rozwiązania stosunku pracy z powodem stanowi zgodę na rozwiązanie tego stosunku pracy.
Ponadto na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 u.SN zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił naruszenie konstytucyjnej zasady zaufania do państwa i prawa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, wywodzonych z art. 2 Konstytucji oraz zasady ochrony pracy wynikającej z art. 24 Konstytucji przejawiające się w nieudzieleniu ochrony prawnej stosunkowi pracy łączącemu powoda z pozwanym, pomimo, że nie wystąpiły opisane przez przepisy prawa warunki dopuszczalności rozwiązania stosunku pracy. Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 115 § 2 u.SN RPO wniósł o uwzględnienie skargi nadzwyczajnej i stwierdzenie wydania zaskarżonego wyroku z naruszeniem wymienionych powyżej przepisów prawa.
Sąd Najwyższy nie dostrzegł w sprawie okoliczności pozwalających stwierdzić zaistnienie przesłanki funkcjonalnej skargi nadzwyczajnej, a więc okoliczności, które mogłyby uzasadniać przełamanie podstawowej dla państwa prawa, a zapewniającej ochrony stabilności orzeczeń - zasady powagi rzeczy osadzonej. W szczególności odstąpienia od tej zasady nie usprawiedliwia rozmiar nieprawidłowości popełnionych przy wydawaniu zaskarżonego wyroku. Ponadto, od wypowiedzenia powodowi umowy o pracę (22 maja 2006 r.) minęło ponad 16 lat, a ochrona prawna jego stosunku pracy z tytułu piastowanej funkcji publicznej istnieje ówcześnie jeszcze tylko przez kilka miesięcy, tj. do dnia zakończenia kadencji Rady powiatu w listopadzie 2006 r. (licząc od dnia wręczenia wypowiedzenia umowy o pracę było to sześć miesięcy, a od dnia w którym upłynął okres wypowiedzenia - niespełna trzy miesiące). W związku z tym również wzgląd na klauzulę sprawiedliwości społecznej nie uzasadnia przyjęcia, że w sprawie wystąpiła przesłanka funkcjonalna skargi nadzwyczajnej. Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł o stwierdzenie wydania zaskarżonego wyroku z naruszeniem wymienionych przepisów prawa. Sąd Najwyższy może jednak orzec o takim naruszeniu tylko, jeżeli zachodzą przestanki wskazane w art. 89 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym, a zaskarżone orzeczenie wywołało nieodwracalne skutki prawne (art. 115 § 2 u.SN). Brak przestanek skargi nadzwyczajnej w sprawie wyłącza możliwość uwzględnienia powyższego żądania.