Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Skarga nadzwyczajna od postanowienia Sądu Rejonowego stwierdzającego nabycie spadku.

Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę nadzwyczajną od postanowienia Sądu Rejonowego w O. z dnia 1 czerwca 2000 r., stwierdzającego nabycie spadku po E.M.

Zaskarżonemu postanowieniu Rzecznik zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego poprzez nieuprawnione zastosowanie art. 931 § 1 zd. 1 k.c., w następstwie pominięcia dyspozycji art. 926 § 1 i 2 k.c., tj. przyjęcie dziedziczenia ustawowego po zmarłym E.M. co do całości spadku w sytuacji, gdy spadkodawca sporządził ważny testament notarialny, w którym do całego spadku powołał swego syna H.M., który to testament nie został odwołany, ani też zmieniony.

Zaskarżonemu orzeczeniu Rzecznik zarzucił także naruszenie konstytucyjnej zasady zaufania do państwa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, wywodzonych z art. 2 Konstytucji oraz konstytucyjnego prawa do dziedziczenia chronionego w art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji, ze względu na funkcjonowanie w obrocie prawnym wadliwego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, pozostającego w oczywistej sprzeczności z rzeczywistym stanem prawnym oraz z jednoznaczną wolą spadkodawcy.

Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz orzeczenie przez SN co do istoty sprawy.

 

Data odpowiedzi:

Opis odpowiedzi:

Skarga nadzwyczajna oddalona (postanowienie z 13 października 2022 r., sygn. akt I NSNc 585/21).
Sąd Najwyższy orzekł, iż skarga nadzwyczajna nie zasługiwała na uwzględnienie. Nie ma racji skarżący, iż sąd w sprawie z wniosku B. P. z udziałem H. M. i R. M. o stwierdzenie nabycia spadku po E. M. dopuścił się rażącego naruszenia prawa materialnego poprzez nieuprawnione zastosowanie w sprawie art. 931 § 1 zd. 1 k.c, w następstwie pominięcia dyspozycji art. 926 § 1 i 2 k.c. oraz naruszenia konstytucyjnej zasady zaufania do państwa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, jak również prawa do dziedziczenia. Sąd będąc związany wnioskiem oraz należycie wypełniając art. 670 § 1 k.p.c. (sąd spadku bada z urzędu, kto jest spadkobiercą, w szczególności bada, czy spadkodawca pozostawił testament, oraz wzywa do złożenia testamentu osobę, co do której będzie uprawdopodobnione, ze testament u niej się znajduje) wydał orzeczenie spadkowe, które odpowiadało ustalonemu stanowi faktycznemu i stanowisku stron. Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy, na podstawie art. 91 § 1 in fine u.s.n., wobec stwierdzenia bezzasadności skargi, oddalił ją (pkt 1 postanowienia).