Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie Prezydenta Miasta o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku w sprawie umorzenia zaległości podatkowej z tytułu II raty podatku od nieruchomości za 2020 r z dnia 2021-05-24.
Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie Prezydenta Miasta o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku w sprawie umorzenia zaległości podatkowej z tytułu II raty podatku od nieruchomości za 2020 r.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. a) art. 169 § 1 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa (dalej: "O.p.") w zw. z art. 168 § 2 O.p. oraz art. 67a i art. 67b O.p. przez jego zastosowanie w trakcie rozpoznawania wniosku Podatnika o zastosowanie ulgi i błędne uznanie, że był on dotknięty brakami formalnymi, których Podatnik nie usunął w zakreślonym terminie, co skutkowało pozostawieniem podania bez rozpatrzenia, w sytuacji kiedy nieudzielenie żądanych przez organ informacji nie stanowiło braku formalnego w rozumieniu ww. regulacji a sprawa Podatnika powinna być rozpatrzona merytorycznie z tego względu, że Prezydent podjął czynności do tego zmierzające, b) art. 233 § 2 O.p. poprzez niezrealizowanie wytycznych organu odwoławczego co do zakresu ponownego rozpatrzenia sprawy, wyrażonych w ramach pierwotnej kontroli instancyjnej, c) art. 120 § 1 i art. 121 O.p. - tj. naruszenie zasady legalizmu oraz zasady zaufania do organów podatkowych poprzez rozszerzającą wykładnię art. 169 § 1 i § 4 w zw. z art. 168 § 2 O.p i uznanie za brak formalny nieudzielenie organowi informacji o uzyskanej pomocy publicznej przez co zamknięto Podatnikowi możliwość rozpatrzenia jego sprawy w sposób merytoryczny, a także przez niezrealizowanie wytycznych organu odwoławczego co do zakresu ponownego rozpatrzenia sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga Rzecznika Praw Obywatelskich była zasadna, gdyż zaskarżone postanowienie naruszało przepisy postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Procesowa pozycja skarżącego została jasno uregulowana w art. 8 § 1 i § 2 p.p.s.a. i dopuszczalność wniesienia przez niego skargi w tej sprawie nie budziła wątpliwości prawnych sądu. Sąd potwierdził także prawidłowość stanowiska skarżącego, że w realiach niniejszej sprawy brak było podstaw dla pozostawienia przez organ administracji wniosku bez rozpatrzenia.