Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w sprawie skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymującą w mocy wcześniejszą decyzję tego organu o stwierdzeniu nieważności decyzji o wpisie Reformowanego Kościoła Katolickiego do Rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych z dnia 2021-06-11.
Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w sprawie skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymującą w mocy wcześniejszą decyzję tego organu o stwierdzeniu nieważności decyzji o wpisie Reformowanego Kościoła Katolickiego do Rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych.
Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił uwagę, że niniejsza sprawa ma istotne znaczenie z punktu widzenia wolności sumienia i religii zagwarantowanej każdemu na gruncie art. 53 Konstytucji. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zdaje się nie dostrzegać w niniejszej sprawie fundamentalnego związku pomiędzy możliwością zakładania kościołów i związków wyznaniowych a realizacją przez jednostkę wskazanej wyżej wolności oraz tego, że przepisy u.g.w.s.w. stanowią jedynie ukonkretnienie postawień Konstytucji. Z treści art. 53 ust. 2 Konstytucji wynika, że jednym z przejawów wolności sumienia i religii jest uzewnętrznianie indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie.
Rzecznik w pełni podzielił szczegółowo przedstawiony i uzasadniony w treści skargi pogląd RKK, iż na gruncie niniejszej sprawy nie została spełniona przesłanka naruszenia moralności publicznej, co mogłoby uzasadniać wydanie decyzji o odmowie wpisu RKK do rejestru. Nie jest zrozumiałe, w jaki sposób błogosławienie przez członków kościoła faktycznie istniejących związków par jednopłciowych, których istnienie nie jest zakazane, miałoby godzić w moralność publiczną.
Decyzja MSWiA postrzegana z szerszej perspektywy prowadzi de facto do pozbawienia osób żyjących w Polsce w związkach jednopłciowych możliwości przynależności do wspólnot religijnych akceptujących ich prywatność i w związku z tym powinna być oceniona jako dyskryminująca w kontekście art. 32 ust. 2 Konstytucji. Szczególne obawy Rzecznika budzi zawężenie przez organ rozumienia pojęcia osób bliskich i pojęcia osób pozostających we wspólnym pożyciu wbrew dominującej aktualnie linii orzeczniczej w tym zakresie.
Ponadto, w ocenie Rzecznika ograniczenie wolności sumienia i wyznania dokonane decyzją MSWiA w niniejszej sprawie nie spełnia wymogów testu proporcjonalności ugruntowanego w dotychczasowym orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego.