Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez błędne przyjęcie, że oskarżony działając w ramach ciągu przestępstw dopuścił się tzw. recydywy wielokrotnej z dnia 2021-07-12.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez błędne przyjęcie, że oskarżony działając w ramach ciągu przestępstw dopuścił się tzw. recydywy wielokrotnej.
Uchybienie Sądu będące przedmiotem niniejszej kasacji polega na rażącym naruszeniu art. 64 § 2 k.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie. W realiach niniejszej sprawy nie zostały spełnione łącznie wszystkie przesłanki do przypisania A.K. działania w warunkach tzw. recydywy specjalnej wielokrotnej (multirecydywy). Brak jest bowiem przesłanki ponownego popełnienia przestępstwa tego samego rodzaju, zaliczającego się do katalogu przestępstw wyczerpująco określonych w art. 64 § 2 k.k.
Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich opisane wyżej rażące naruszenie prawa materialnego miało istotny wpływ na treść wyroku. Gdyby bowiem Sąd prawidłowo przyjął, iż A.K. działał w warunkach recydywy zwykłej, wówczas jego sytuacja prawna byłaby bardziej korzystna, niż ta ukształtowana zaskarżonym niniejszą kasacją wyrokiem, albowiem skazany mógłby ubiegać się o warunkowe zwolnienie po odbyciu dwóch trzecich kary, a nie po odbyciu trzech czwartych kary, o czym stanowi art. 78 § 2 k.k.
RPO wniósł więc o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w W. w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy w tej części temu Sądowi do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zauważył, że w przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy w W. wyrokiem z dnia 6 marca 2019 r., przypisał A. K. popełnienie pięciu występków z art. 279 § 1 k.k. Jakkolwiek były to przestępstwa wymienione w art. 64 § 2 k.k., to jednak nie znalazły się w zbiorze „ponownie popełnionych przez sprawcę skazanego w warunkach określonego w tym przepisie rodzajowo tożsamego przestępstwa wymienionego w art. 64 § 2 k.k.”. Poprzednio popełnione przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i z art. 288 § 1 k.k. mimo, że skierowane przeciwko mieniu, nie stanowiły „przestępstwa rozboju, kradzieży z włamaniem lub innego przestępstwa przeciwko mieniu popełnionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia”. W realiach niniejszej sprawy nie zostały więc spełnione łącznie wszystkie przesłanki do przypisania A. K. działania w warunkach recydywy wielokrotnej, skoro skazany nie popełnił ponownie tego samego rodzaju przestępstwa, z a które był już wcześniej skazany w warunkach recydywy specjalnej podstawowej.