Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia przepisów prawa procesowego, tj. rozpoznania sprawy na posiedzeniu w postępowaniu nakazowym, w sytuacji, gdy wina i okoliczności czynu zarzucanego obwinionemu budziły wątpliwości z dnia 2021-10-29.

Adresat:
Sąd Najwyższy
Sygnatura:
BPK.511.145.2020
Data sprawy:
2021-10-29
Rodzaj sprawy:
kasacja karna (RKK)
Nazwa zepołu:
Biuro Pełnomocnika Terenowego w Katowicach
Wynik sprawy:
pozytywnie ze względu na uwzględnienie wystąpienia RPO
Opis sprawy:

Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia przepisów prawa procesowego, tj. rozpoznania sprawy na posiedzeniu w postępowaniu nakazowym, w sytuacji, gdy wina i okoliczności czynu zarzucanego obwinionemu budziły wątpliwości.

Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w W. z dnia 14 września 2018 r. Na podstawie art. 110 § 1 k.p.w. RPO zaskarżył powyższy wyrok w całości na korzyść ukaranego W. P.

Powołując się na przepis art. 111 k.p.w. wyrokowi temu Rzecznik zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 93 § 2 k.p.w., polegające na rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu w postępowaniu nakazowym, w sytuacji, gdy w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wina i okoliczności czynu zarzucanego obwinionemu budziły wątpliwości, co wyłączało możliwość procedowania w tym trybie i skutkować powinno skierowaniem sprawy do rozpoznania na rozprawie i wyjaśnieniem wszystkich istotnych dla merytorycznego rozstrzygnięcia kwestii i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w W. i umorzenie postępowania wobec upływu terminu przedawnienia karalności.

 


Data odpowiedzi:
2022-03-03
Opis odpowiedzi:
Kasacja uwzględniona (wyrok z 3 marca 2022 r., sygn. akt IV KK 598/21). Sąd Najwyższy orzekł, iż kasacja jest oczywiście zasadna i jako taka podlega uwzględnieniu. Zaskarżony nią wyrok wydano z rażącym naruszeniem wskazanego w zarzucie kasacji przepisu, co z racji na charakter tego uchybienia mogło mieć istotny wpływ na jego treść. Zebrany w aktach sprawy materiał dowodowy nie usuwa uprawnionych wątpliwości co do tego, czy obwiniony W. P. najeżdżając w trakcie wykonywania manewru cofania na zaparkowany pojazd spowodował zagrożenie dla bezpieczeństwa innej osoby. Ponadto, z treści art. 45 § 1 k.w. wynika, że karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, a jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. Ponieważ przypisany obwinionemu czyn popełniony został w dniu 21 maja 2018 r., karalność tego wykroczenia już ustała.