Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionym nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia z dnia 2021-11-08.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionym nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w R. z dnia 7 września 2020 r. Na podstawie art. 110 § 1 k.p.w. zaskarżył powyższe orzeczenie w całości na korzyść ukaranego J. K. i ukaranego A. S., natomiast w odniesieniu do ukaranego A. J. w części, w której Sąd uznał A. J. za winnego popełnienia czynu z art. 54 k.w. w zw. z § 17 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, na korzyść tego ukaranego.
Na podstawie art. 111 k.p.w. Rzecznik wyrokowi temu zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, to jest art. 54 k.w. w zw. z § 17 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionym nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia i wniósł o uchylenie wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w R. z dnia 7 września 2020 r. i uniewinnienie obwinionych J. K. oraz A. S. od popełnienia przypisanego im wykroczenia, natomiast w odniesieniu do A. J. o uchylenie wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w R. z dnia 7 września 2020 r. w zaskarżonej części i uniewinnienie obwinionego A. J. od popełnienia przypisanego mu wykroczenia.
W opinii Sądu Najwyższego, ponieważ podstawą pociągnięcia obwinionych do odpowiedzialności represyjnej był przepis blankietowy, na sądzie, stosującym art. 54 k.w., spoczywał obowiązek zbadania czy przepisy stanowiące uzupełnienie blankietu zostały prawidłowo skonstruowane i wprowadzone do porządku prawnego. Temu zadaniu Sąd Rejonowy w R. w postępowaniu zakończonym wydaniem zaskarżonego wyroku nie sprostał. Zgodnie z ugruntowanym poglądem Sądu Najwyższego, w razie naruszenia przepisów, które mają inny przedmiot ochrony aniżeli ład i porządek publiczny, nie jest możliwe wyczerpanie znamion wykroczenia z art. 54 k.w. Dyskusyjna jest również dopuszczalność pociągnięcia do odpowiedzialności za naruszenie przepisu porządkowego (gdyby za taki uznać powszechny zakaz przemieszczania się pieszo w odległości mniejszej niż 2 metry od innych osób, wprowadzony ze względu na zagrożenie epidemiczne), w żaden sposób niezagrożonego sankcją. Z tych względów, podzielając podniesiony w kasacji zarzut rażącego naruszenia przepisów prawa materialnego, należało uchylić wyrok Sądu Rejonowego w R. w zaskarżonym zakresie i uniewinnić obwinionych od popełnienia zarzuconych im czynów z art. 54 k.w., a kosztami postępowania w sprawie w tym zakresie obciążyć Skarb Państwa.