Skarga nadzwyczajna od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego wydanego w sprawie z powództwa Miasta o opróżnienie lokalu z dnia 2021-01-23.
Skarga nadzwyczajna od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego wydanego w sprawie z powództwa Miasta o opróżnienie lokalu.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich Sąd w niniejszej sprawie rażąco naruszył przepisy prawa procesowego wskutek niezastosowania art. 15 ust. 4 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, co skutkowało wydaniem wyroku zaocznego uwzględniającego żądanie eksmisji z lokalu mieszkalnego bez uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w sprawach o opróżnienie lokali mieszkalnych jest obligatoryjne i zmierza do udzielenia szczególnym grupom dłużników ochrony przed bezdomnością. Art. 15 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów stanowi, że w sprawie, o której mowa w ust. 1, wydanie wyroku zaocznego może nastąpić wyłącznie po przeprowadzeniu postępowania dowodowego. W istocie Sąd nie podjął z urzędu czynności dowodowych w celu ustalenia sytuacji materialnej, zdrowotnej i bytowej pozwanych, co skutkowało dla pozwanego – osoby z niepełnosprawnością, negatywnymi konsekwencjami w postaci nieprzyznania mu uprawnienia do lokalu socjalnego.
Oczywiste jest, że działanie Sądu polegające na wezwaniu pozwanych do aktywności dowodowej nie mogło odnieść zamierzonego skutku, gdyż pozwani nie odebrali w terminie awizowanej korespondencji sądowej, a zatem nie mieli wiadomości o toczącym się postępowaniu, i w nim w ogóle nie uczestniczyli. W ocenie Rzecznika bierność pozwanych nie może im jednak szkodzić, gdyż przedmiotem postępowania była eksmisja z lokalu, z czym wiąże się, przewidziany w bezwzględnie obowiązujących przepisach prawa, obowiązek Sądu podjęcia inicjatywy dowodowej z urzędu.