Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez skazanie oskarżonego za czyny określone w tych przepisach, mimo że brak było w jego działaniu znamion tych występków z dnia 2021-12-21.

Adresat:
Sąd Najwyższy
Sygnatura:
II.510.1119.2021
Data sprawy:
2021-12-21
Rodzaj sprawy:
kasacja karna (RKK)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Karnego
Wynik sprawy:
pozytywnie ze względu na uwzględnienie wystąpienia RPO
Opis sprawy:

Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez skazanie oskarżonego za czyny określone w tych przepisach, mimo że brak było w jego działaniu znamion tych występków.

Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 25 sierpnia 1954 r., utrzymującego w mocy wyrok b. Sądu Wojewódzkiego w Ł. z dnia 24 kwietnia 1954 r.

Na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. RPO zaskarżył powyższe orzeczenie na korzyść S. W. - w całości. Powołując się na treść art. 523 § 1 k.p.k. orzeczeniu temu zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, to jest art. 23 par. 1 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa Polskiego (dalej: m.k.k.) oraz art. 36 m.k.k., poprzez skazanie oskarżonego S. W. za czyny określone w tych przepisach, mimo że brak było w jego działaniu znamion tych występków.

Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia Sądu Najwyższego oraz utrzymanego nim w mocy wyroku b. Sądu Wojewódzkiego w Ł. i uniewinnienie S. W. od popełnienia przypisanych mu występków.

 


Data odpowiedzi:
2022-09-21
Opis odpowiedzi:
Kasacja uwzględniona (wyrok z 21 września 2022 r., sygn. akt II KK 612/21).
Sąd Najwyższy orzekł, iż wniesiona kasacja okazała się zasadna. Słusznie zarzucił autor środka zaskarżenia, że wyrok Sądu Najwyższego zapadł z rażącym i mającym istotny wpływ na jego treść naruszeniem przepisów prawa. Uznać należało, opierając się na dostępnym materiale dowodowym, że działanie S. W. nie wypełniało znamion przypisanych mu czynów. W konsekwencji wyrok Sądu Najwyższego oraz utrzymany nim w mocy wyrok Wojewódzkiego dla m. Ł. musiały zostać uchylone, a S. W. uniewinniony od przypisanych mu przestępstw.