Skarga nadzwyczajna od postanowienia Sądu Rejonowego w sprawie o zniesienie współwłasności z dnia 2022-01-11.
Skarga nadzwyczajna od postanowienia Sądu Rejonowego w sprawie o zniesienie współwłasności.
Działając na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich w zw. z art. 89 § 1 in princ. i § 2 ustawy o Sądzie Najwyższym (dalej jako: "u.s.n.") ze względu na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę nadzwyczajną, zaskarżając postanowienie Sądu Rejonowego w B. z dnia 12 grudnia 2018 r. w sprawie o zniesienie współwłasności, w części, to jest: w pkt 3) postanowienia w zakresie dotyczącym wysokości udziałów przypadających wnioskodawczyniom w wyodrębnionej nieruchomości lokalowej, pozostawionej w ich współwłasności oraz w pkt 4) postanowienia dotyczącym orzeczonych dopłat pieniężnych.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 3 u.s.n. zaskarżonemu orzeczeniu RPO zarzucił oczywistą sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego materiału dowodowego poprzez: 1) nieprawidłowe ustalenie wysokości udziałów przypadających wnioskodawczyniom w wyodrębnionej nieruchomości lokalowej, pozostawionej im we współwłasności, wbrew treści dowodów w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia po M. B. oraz umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 18 marca 1993 r.; 2) nieprawidłowe ustalenie osób zobowiązanych do uiszczenia dopłat pieniężnych oraz osób uprawnionych do ich przyjęcia, a także wysokości zasądzonych dopłat, wbrew treści opinii biegłego sądowego.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 u.s.n. zaskarżonemu postanowieniu Rzecznik zarzucił rażące naruszenie prawa, t.j. art. 212 § 1 zd. pierwsze Kodeksu cywilnego przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na orzeczeniu dopłat pieniężnych w sposób, który nie doprowadził do wyrównania wartości poszczególnych udziałów we współwłasności nieruchomości, lecz nierówności te dodatkowo pogłębił.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 u.s.n. zaskarżonemu orzeczeniu RPO zarzucił także naruszenie konstytucyjnego prawa do sądowej ochrony własności oraz innych praw majątkowych, gwarantowanego przez art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji oraz konstytucyjnej zasady zaufania do państwa i do prawa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, wywodzonych z art. 2 Konstytucji, z uwagi na wydanie postanowienia, które jest częściowo niewykonalne, gdyż nie pozwala na założenie księgi wieczystej dla nieruchomości lokalowej wyodrębnionej w pkt 2a, pozostawionej we współwłasności wnioskodawczyniom, a ponadto w sposób rażąco niesprawiedliwy oraz sprzeczny z wysokością poszczególnych udziałów we współwłasności nieruchomości reguluje kwestię dopłat pieniężnych pomiędzy byłymi współwłaścicielami, prowadząc do uszczuplenia majątku uczestniczki i bezpodstawnego wzbogacenia po stronie wnioskodawczyń.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 91 § 1 u.s.n. Rzecznik wniósł o uwzględnienie niniejszej skargi nadzwyczajnej i uchylenie postanowienia Sądu Rejonowego w B. z 12 grudnia 2018 r., w zaskarżonej części oraz przekazanie temu sądowi sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania.