Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi kasacyjnej DIAS od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylającego decyzję DIAS w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn z dnia 2022-02-04.
Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi kasacyjnej DIAS od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylającego decyzję DIAS w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.
Rzecznik Praw Obywatelskich zgłosił udział w postępowaniu toczącym się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (dalej: "NSA") ze skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej: "DIAS") w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: "WSA") w Warszawie z dnia 25 maja 2021 r. uchylającego decyzję DIAS w Warszawie z dnia 16 listopada 2020 r. w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn w sprawie ze skargi Pana A. M. oraz Pani M. N. i jednocześnie wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej wniesionej przez DIAS w Warszawie.
Rzecznik, dostrzegając w stanowisku organów podatkowych naruszenie prawa, skutkujące negatywnie w sferze praw i wolności obywatelskich, zarówno Pana A. M., jak i Pani M. N., a także mając na uwadze okoliczność, że problemy dotyczące nieprecyzyjnej legislacji podatkowej w dobie pandemii COVID-19 znajdują się w centrum zainteresowania Rzecznika w aspekcie generalnym, postanowił na podstawie art. 8 § 1 ppsa przystąpić do niniejszego postępowania. Zdaniem RPO, wykładnia art. 15zzr ust. 1 ustawy covidowej prezentowana przez organy podatkowe jest wadliwa.
W opinii Rzecznika, przyjęcie w ślad za organami podatkowymi, że art. 15zzr ust. 1 ustawy covidowej nie znajduje zastosowania do zawieszenia biegu terminów prawa podatkowego naruszałoby ww. standardy konstytucyjne. Obywatel nie może zostać całkowicie pozbawiony ochrony prawnej, w tak szczególnym czasie, jaki nastał w związku z pojawieniem się pandemii COVID-19 i to dodatkowo w okresie, w którym ustawodawca zadecydował o obowiązywania najsurowszych obostrzeń, tj. w czasie tzw. pełnego zamknięcia, które miało miejsce wiosną 2020 r.
Ponadto, z punktu widzenia konstytucyjnej zasady równości, wyrażonej w art. 32 ust. 1 Konstytucji nie sposób zaakceptować, by sporny art. 15zzr ust. 1 ustawy covidowej obejmował ochroną prawną tylko niektórych uczestników obrotu (tj. tych, wobec których mają zastosowanie terminy przewidziane przepisami prawa administracyjnego w ścisłym tego słowa znaczeniu), jednocześnie wyłączając taką ochronę w odniesieniu do podatników (tj. osób, wobec których mają zastosowanie terminy przewidziane przepisami podatkowego).
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną. Kierując się słusznym interesem podatnika NSA przyjął, że Sąd pierwszej instancji prawidłowo skonstatował, że pojęcie prawa administracyjnego należy interpretować jak najszerzej, obejmując jego zakresem także materialne prawo podatkowe. Tym samym w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie są zasadne zarzuty naruszenia art. 15zzr ustawy COVID oraz art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) p.p.s.a. w związku art. 120, 121 i 191 o.p. w zw. z art. 15zzr ustawy COVID w zw. z art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d. Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a. oddalił skargę kasacyjną, jako pozbawioną usprawiedliwionych podstaw.