Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi kasacyjnej DIAS od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylającego decyzję DIAS w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn z dnia 2022-02-04.
Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi kasacyjnej DIAS od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylającego decyzję DIAS w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.
Rzecznik Praw Obywatelskich zgłosił udział w postępowaniu toczącym się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (dalej: "NSA") ze skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej: "DIAS") w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: "WSA") w Warszawie z dnia 25 maja 2021 r. uchylającego decyzję DIAS w Warszawie z dnia 16 listopada 2020 r. w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn w sprawie ze skargi Pana A. M. oraz Pani M. N. i jednocześnie wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej wniesionej przez DIAS w Warszawie.
Rzecznik, dostrzegając w stanowisku organów podatkowych naruszenie prawa, skutkujące negatywnie w sferze praw i wolności obywatelskich, zarówno Pana A. M., jak i Pani M. N., a także mając na uwadze okoliczność, że problemy dotyczące nieprecyzyjnej legislacji podatkowej w dobie pandemii COVID-19 znajdują się w centrum zainteresowania Rzecznika w aspekcie generalnym, postanowił na podstawie art. 8 § 1 ppsa przystąpić do niniejszego postępowania. Zdaniem RPO, wykładnia art. 15zzr ust. 1 ustawy covidowej prezentowana przez organy podatkowe jest wadliwa.
W opinii Rzecznika, przyjęcie w ślad za organami podatkowymi, że art. 15zzr ust. 1 ustawy covidowej nie znajduje zastosowania do zawieszenia biegu terminów prawa podatkowego naruszałoby ww. standardy konstytucyjne. Obywatel nie może zostać całkowicie pozbawiony ochrony prawnej, w tak szczególnym czasie, jaki nastał w związku z pojawieniem się pandemii COVID-19 i to dodatkowo w okresie, w którym ustawodawca zadecydował o obowiązywania najsurowszych obostrzeń, tj. w czasie tzw. pełnego zamknięcia, które miało miejsce wiosną 2020 r.
Ponadto, z punktu widzenia konstytucyjnej zasady równości, wyrażonej w art. 32 ust. 1 Konstytucji nie sposób zaakceptować, by sporny art. 15zzr ust. 1 ustawy covidowej obejmował ochroną prawną tylko niektórych uczestników obrotu (tj. tych, wobec których mają zastosowanie terminy przewidziane przepisami prawa administracyjnego w ścisłym tego słowa znaczeniu), jednocześnie wyłączając taką ochronę w odniesieniu do podatników (tj. osób, wobec których mają zastosowanie terminy przewidziane przepisami podatkowego).