Skarga nadzwyczajna od nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy z dnia 2022-03-16.
Skarga nadzwyczajna od nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę nadzwyczajną zaskarżając w całości prawomocny wobec E. B. nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy w W. w dniu 3 lutego 2012 r.
W sprawie o zapłatę RPO zarzucił: A. na podstawie art. 89 § 1 pkt 3 UoSN oczywistą sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez uznanie przez Sąd, że E. B. była członkiem zarządu Spółki z o.o. w dacie, gdy Spółka ta zaciągała zobowiązanie będące przedmiotem postępowania, tj. 19 sierpnia 2009 r. i później, w sytuacji, gdy z pełnego odpisu KRS Spółki załączonego przez powoda do pozwu wynika, że ustąpienie E. B. z władz spółki zostało ujawnione w KRS na kilka miesięcy przed datą zaciągnięcia zobowiązania przez spółkę, tj. 4 czerwca 2009 r.; B. na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 UoSN rażące naruszenie prawa procesowego art. 498 § 2 w zw. z art. 499 pkt. 2 k.p.c. przez ich niewłaściwe zastosowanie i wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym nakazującego pozwanej zapłatę na rzecz powoda wymienionych w nim kwot pieniężnych i odsetek lub wniesienie sprzeciwu, podczas gdy z treści pozwu i dołączonych do niego dowodów wynikało, że przytoczone okoliczności budzą wątpliwości, albowiem zachodziła sprzeczność pomiędzy twierdzeniami powoda, jakoby E. B. była członkiem zarządu Sp. z o.o. w dacie zaciągania zobowiązania przez spółkę, a treścią załączonego przez powoda odpisu pełnego KRS Spółki, z którego wynikało, że w tej dacie E. B. już nie była członkiem zarządu Spółki; C. na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 UoSN rażące naruszenie prawa materialnego - art. 299 § 1 k.s.h. poprzez błędną wykładnię i zastosowanie, tj. przyjęcie, że osoba, która przestała być członkiem zarządu spółki przed datą zaciągnięcia zobowiązania przez spółkę, odpowiada za to zobowiązanie w sytuacji bezskuteczności egzekucji wszczętej przeciwko spółce; D. na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 UoSN - rażące naruszenie prawa procesowego - art. 233 k.p.c., art. 227 k.p.c., 232 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. poprzez orzekanie pomimo braku ustalenia okoliczności istotnych w sprawie, w tym braku wniosków dowodowych pozwalających na ustalenie okoliczności istotnych w sprawie; E. na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 UoSN naruszenie: a. konstytucyjnej zasady zaufania do państwa i bezpieczeństwa prawnego wywodzonych z art. 2 Konstytucji, b. konstytucyjnego prawa do sprawiedliwego, czyli także rzetelnego rozpatrzenia sprawy przez sąd, wywodzonego z art. 45 ust. 1 Konstytucji, c. konstytucyjnej gwarancji ochrony praw majątkowych, wywodzonej z art. 64 ust. 1 Konstytucji, ze względu na funkcjonowanie w obrocie prawnym wadliwego orzeczenia sądu w sprawie o zapłatę, w którym wskutek rażącego naruszenia prawa procesowego i rażąco wadliwej wykładni prawa materialnego w sprawie doszło do wydania orzeczenia bez podstaw faktycznych i prawnych, skutkującego powstaniem zobowiązania finansowego dla obywatela.
Mając na uwadze powyższe, w oparciu o dyspozycję art. 91 § 1 w zw. z art. 115 § 2 UoSN RPO wniósł o uchylenie prawomocnego wobec E. B. nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w W. w dniu 3 lutego 2012 r. w całości i oddalenie powództwa.