Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie skargi konstytucyjnej dotyczącej zbadania zgodności przepisu tarczy antycovidowej z Konstytucją z dnia 2022-04-27.
Adresat:
Trybunał Konstytucyjny
Sygnatura:
IV.511.188.2022
Data sprawy:
2022-04-27
Rodzaj sprawy:
skarga konstytucyjna (SK)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Cywilnego
Wynik sprawy:
umorzenie postępowania – sprawa zakończona negatywnie
Opis sprawy:
Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie skargi konstytucyjnej dotyczącej zbadania zgodności przepisu tarczy antycovidowej z Konstytucją.
Rzecznik Praw Obywatelskich zgłosił udział w przedmiotowym postępowaniu i wniósł o stwierdzenie, że: art. 15zzs1 pkt 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 16 maja 2020 r. do dnia 3 lipca 2021 r., jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 oraz z art. 45 ust. 2 Konstytucji.
Uzasadnienie stanowiska Rzecznik przedstawi w terminie późniejszym.
Data odpowiedzi:
2023-10-17
Opis odpowiedzi:
Umorzenie postępowania (postanowienie z 17 października 2023 r., sygn. akt SK 27/22).
Trybunał Konstytucyjny wskazał, iż skarga konstytucyjna inicjująca postępowanie w niniejszej sprawie nie spełniała wymogów warunkujących jej merytoryczne rozpoznanie, co pociągnęło za sobą konieczność umorzenia postępowania w całości na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 2 u.o.t.p. ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku. Skarżąca w niniejszej sprawie jednoznacznie określiła przedmiot kontroli i precyzyjnie sformułowała problem konstytucyjny, odnosząc go do zaskarżonego przepisu. Nie wykazała jednak, że przepis ten był podstawą ostatecznego orzeczenia w sprawie, w związku z którą sformułowała skargę, i to stało się przeszkodą do jej merytorycznego rozpoznania.
Trybunał Konstytucyjny wskazał, iż skarga konstytucyjna inicjująca postępowanie w niniejszej sprawie nie spełniała wymogów warunkujących jej merytoryczne rozpoznanie, co pociągnęło za sobą konieczność umorzenia postępowania w całości na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 2 u.o.t.p. ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku. Skarżąca w niniejszej sprawie jednoznacznie określiła przedmiot kontroli i precyzyjnie sformułowała problem konstytucyjny, odnosząc go do zaskarżonego przepisu. Nie wykazała jednak, że przepis ten był podstawą ostatecznego orzeczenia w sprawie, w związku z którą sformułowała skargę, i to stało się przeszkodą do jej merytorycznego rozpoznania.