Skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego od wyroku Sądu Apelacyjnego, wydanego w sprawie z wniosku obywatela przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o wysokość emerytury z dnia 2022-05-10.
Skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego od wyroku Sądu Apelacyjnego, wydanego w sprawie z wniosku obywatela przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o wysokość emerytury.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Sz. z dnia 21 października 2021 r., wydanego w sprawie z wniosku Pana S. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. o wysokość emerytury.
Powyższy wyrok RPO zaskarżył w całości, zarzucając mu (art. 3983 § 1 pkt 1 oraz § 2 kpc): 1) naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako: "ustawa emerytalna") poprzez: niezastosowanie prokonstytucyjnej wykładni tego przepisu w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r., P 20/16, i wyłączenie stosowania tego przepisu przy ustalaniu wysokości emerytury po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego ubezpieczonego urodzonego w 1951 r., który pobierał wcześniejszą emeryturę przyznaną na podstawie art. 46 ustawy emerytalnej, do której warunki spełnił w 2006 r., a następnie po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego (wówczas 66 lat i 1 miesiąc dla mężczyzn) w marcu 2017 r. wystąpił o przyznanie emerytury powszechnej; 2) naruszenia konstytucyjnych wolności lub praw człowieka i obywatela (art. 67 ust. 1 w związku art. 2 Konstytucji) obejmujących ochronę prawa do zabezpieczenia społecznego w związku z zasadą zaufania obywatela do państwa i prawa.
Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Apelacyjnego w Sz. w całości i przekazanie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania oraz o przyjęcie do rozpoznania skargi kasacyjnej z uwagi na występowanie istotnego zagadnienia prawnego (art. 3989 § 1 pkt 1 kpc), a także zaistnienia podstaw kasacyjnych z art. 3983 § 1 pkt 1 oraz § 2 kpc.
Jako okoliczność uzasadniającą rozpoznanie skargi kasacyjnej RPO wskazał występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego: "Czy przepis art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej powinien mieć zastosowania do urodzonego w 1951 r. ubezpieczonego, który od 2006 r. pobierał wcześniejszą emeryturę przyznaną na podstawie art. 46 ustawy emerytalnej, a warunki uprawniające do przyznania emerytury z powszechnego wieku emerytalnego spełnił w dniu 15 kwietnia 2017 r. (ukończenie wieku emerytalnego 66 lat i 1 miesiąc) i złożył wniosek o jej przyznanie, czy też kierując się prokonstytucyjną wykładnią w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r., P 20/16, wysokość emerytury powszechnej w tym przypadku powinna być ustalona bez zastosowania regulacji art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej?".