Kasacja od prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w przedmiocie rozstrzygnięcia wątpliwości w zakresie wykonania orzeczenia z dnia 2022-05-18.
Kasacja od prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w przedmiocie rozstrzygnięcia wątpliwości w zakresie wykonania orzeczenia.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 6 listopada 2018 r. Na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. zaskarżył powyższe orzeczenie w całości na korzyść oskarżonej J. K.
Powołując się na art. 523 § 1 k.p.k. orzeczeniu temu RPO zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie art. 13 § 1 k.k.w., polegające na dokonaniu, pod pozorem interpretacji treści swego orzeczenia, faktycznej jego zmiany i ustaleniu, iż J. K., wobec której przed Sądem odwoławczym postępowanie zostało umorzone, ponosi na rzecz oskarżycielki posiłkowej D. B. koszty związane z ustanowieniem w sprawie pełnomocnika procesowego w kwocie 1704 zł, orzeczone w punkcie V części dyspozytywnej wyroku Sądu Rejonowego w T. z dnia 5 listopada 2014 r., podczas gdy w rzeczywistości rozstrzygnięcie to zostało uchylone, jednoznacznym w swej treści, punktem I wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 9 września 2015 r.
Wobec powyższego Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz umorzenie postępowania.
Sąd Najwyższy orzekł, iż kasacja Rzecznika Praw Obywatelskich jest niedopuszczalna z mocy prawa i jako taką należało pozostawić ją bez rozpoznania (art. 531 § 1 w zw. z art. 429 i art. 530 § 2 oraz art. 521 § 1 a contratio k.p.k.).
W opinii SN wydawanie postanowienia w trybie art. 13 § 1 k.k.w. było w okolicznościach tej sprawy zbędne, albowiem treść wyroku Sądu Okręgowego we W. jest jasna i nie zachodziła jakakolwiek racjonalna wątpliwość, która wymagałaby wyjaśnienia w tym trybie (została ona przy tym prawidłowo odczytana przez SR w T. i SO w W. w przedmiocie oddalenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności. Tym bardziej trybu tego nie można było stosować po to, aby zmieniać treść zapadłego wyroku. Tryb przewidziany w art. 13 § 1 k.k.w. nie może bowiem służyć dokonywaniu zmian lub uzupełnień orzeczeń, choćby konkretne orzeczenie było dotknięte oczywistymi wadami; nie można zatem dokonywać zmian lub uzupełnień zapadłych orzeczeń także o te elementy, które powinny się w nich znaleźć jako obligatoryjne. Powyższe rozważania, jakkolwiek wskazujące na merytoryczną zasadność stanowiska przedstawionego w uzasadnieniu kasacji, nie wpływają jednak w jakimkolwiek stopniu na jej dopuszczalność. Kasacja nadzwyczajna (art. 521 § 1 k.p.k.) może być bowiem wniesiona od każdego prawomocnego orzeczenia sądu kończącego postępowanie. O ile zaskarżone postanowienie jest prawomocne, albowiem nie przysługują od niego zwykłe środki odwoławcze, o tyle nie jest ono orzeczeniem sądu kończącym postępowanie w rozumieniu powołanego przepisu. Orzeczenie to jednak w ogóle nie wyjaśnia powodów uznania, że postanowienie wydane w trybie art. 13 § 1 k.k.w. jest orzeczeniem sądu kończącym postępowanie.