Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję GIS o utrzymaniu w mocy decyzji tego organu odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji PWIS oraz poprzedzającej ją decyzji PPIS z dnia 2022-05-18.
Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję GIS o utrzymaniu w mocy decyzji tego organu odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji PWIS oraz poprzedzającej ją decyzji PPIS.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył w całości decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego (dalej: "GIS") z dnia 28 kwietnia 2022 r. o utrzymaniu w mocy decyzji tego organu z dnia 17 lutego 2022 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (dalej: "PWIS") z dnia 22 maja 2020 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (dalej "PPIS") w L. z dnia 7 kwietnia 2020 r.
Zaskarżonej decyzji Rzecznik zarzucił: naruszenie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej "k.p.a.") poprzez odmowę stwierdzenia nieważności decyzji obarczonych kwalifikowanymi wadami prawnymi, polegającymi na obrazie: art. 92 ust. 1 Konstytucji w zw. z art. 46 ust. 2 i 4 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (dalej jako "u.z.z.c.z."), art. 7 k.p.a., art. 8 § 1 k.p.a., art. 9 k.p.a., art. 10 § 1 k.p.a., art. 61 § 4 k.p.a., art. 75 § 1 k.p.a. w zw. z art. 14 ust. 2 ustawy o Policji oraz z art. 51 ust. 5 Konstytucji, art. 77 § 1 k. p. a. i art. 189d pkt 7 k.p.a.
W związku z powyższym, RPO wniósł o uchylenie zaskarżonej oraz poprzedzającej ją decyzji GIS na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 135 p.p.s.a., a także - na zasadzie art. 145 § 1 pkt 2 w zw. z art. 135 p.p.s.a - o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji PWIS z dnia 22 maja 2020 r. oraz poprzedzającej ją decyzji PPIS w L. z dnia 7 kwietnia 2020 r. oraz umorzenie postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej w oparciu o art. 145 § 3 p.p.s.a. Jednocześnie Rzecznik wniósł o rozpoznanie niniejszej skargi w trybie uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 1 i 2 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia 17 lutego 2022 r.; stwierdził nieważność decyzji Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia 22 maja 2020 r. oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia 7 kwietnia 2020 r.; umorzył postępowanie administracyjne w całości. WSA stwierdził, że wymierzona K. Ch. kara pieniężna nie miała skutecznej i zgodnej z Konstytucją RP podstawy prawnej wymaganej w wypadku ograniczenia konstytucyjnych wolności i praw obywatelskich, mogącej stanowić dla organów administracji publicznej upoważnienie do władczego (w tym wypadku penalnego) działania. To zaś sprawia, że decyzja Powiatowego Inspektora z dnia 7 kwietnia 2020 r. oraz utrzymująca ją w mocy decyzja Wojewódzkiego Inspektora z dnia 22 maja 2020 r. wydane zostały bez podstawy prawej, co stanowiło przesłankę do stwierdzenia ich nieważności określoną w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W konsekwencji Sąd stwierdził, że wydane w sprawie decyzje w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o nałożeniu kary pieniężnej naruszały art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. w stopniu pozwalającym na ich wyeliminowanie z obrotu prawnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a.