skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na przepisy załącznika do uchwały Rady Miasta i Gminy w sprawie ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego Miasta i Gminy z dnia 2022-06-28.
skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na przepisy załącznika do uchwały Rady Miasta i Gminy w sprawie ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego Miasta i Gminy.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył § 2 ust. 1 oraz § 6 ust. 11 zdanie drugie załącznika do uchwały Nr 163/XXII/2020 Rady Miasta i Gminy G. z dnia 27 maja 2020 r. w sprawie ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego Miasta i Gminy G.
Przepisom tym RPO zarzucił: 1) w odniesieniu do § 2 ust. 1 załącznika do uchwały Nr 163/XXII/2020 Rady Miasta i Gminy G. z dnia 27 maja 2020 r. w sprawie ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego Miasta i Gminy G., w zakresie w jakim pozbawia prawa do najmu lokalu mieszkalnego na czas nieoznaczony pewną grupę mieszkańców, którzy osiągają dochód zbyt wysoki na zawarcie umowy najmu socjalnego lokalu i jednocześnie zbyt niski na zawarcie umowy najmu na czas nieoznaczony – naruszenie art. 4 ust.1 i 2 oraz art. 21 ust.1 pkt 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego i art. 7 oraz art. 32 Konstytucji; 2) w odniesieniu do § 6 ust. 11 zd. drugie załącznika do uchwały Nr 163/XXII/2020 Rady Miasta i Gminy G. z dnia 27 maja 2020 r. w sprawie ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego Miasta i Gminy G., który informuje o zamknięciu drogi do zaskarżenia odmowy udzielenia pomocy mieszkaniowej – naruszenie § 11 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” i art. 2 Konstytucji.
Wskazując na powyższe, Rzecznik wniósł o stwierdzenie nieważności ww. postanowień uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził nieważność § 2 ust. 1 w zakresie zwrotu „i nie był niższy niż 50% wymienianych kwot” oraz § 6 ust. 11 zdanie drugie załącznika do zaskarżonej uchwały. WSA podzielił stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich, że Rada Miasta i Gminy G. w niewłaściwy sposób skorzystała z upoważnienia ustawowego do ustanowienia prawa miejscowego w zakresie ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego gminy G. Kwestionowana regulacja prowadzi w praktyce do wyłączenia określonych grup mieszkańców gminy z możliwości ubiegania się o pomoc mieszkaniową i należy rozpatrywać ją w kategorii dyskryminacji mieszkańców gminy, co stanowi naruszenie zasady równości wynikającej z art. 32 Konstytucji. W związku z tym należy również uznać, że uchwała Rady Miasta i Gminy G. w zaskarżonym zakresie jest niezgodna z wyrażoną w art. 7 Konstytucji zasadą legalizmu, w myśl której organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Oznacza to, że każde działanie organu władzy, w tym także rady gminy, musi mieć oparcie w obowiązującym prawie. Kwestionowana uchwała, podjęta na podstawie upoważnienia ustawowego, jest aktem prawnym powszechnie obowiązującym na obszarze gminy. Powinna zatem odpowiadać wymogom, jakie stawiane są przepisom powszechnie obowiązującym i nie może pozostawać w sprzeczności z aktem wyższego rzędu, jakim jest ustawa. Przestrzeganie tej zasady należy również do obowiązków organów uchwałodawczych gminy.