Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Rejonowego w sprawie o zapłatę z dnia 2022-08-24.
Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Rejonowego w sprawie o zapłatę.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę nadzwyczajną zaskarżając wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia 17 kwietnia 2015 r., w sprawie o zapłatę w części, tj. ponad kwotę 2.681,70 zł.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 UoSN RPO zarzucił ww. wyrokowi rażące naruszenie prawa materialnego poprzez niewłaściwą wykładnię art. 39b ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (dalej ugnrSP); na podstawie art. 89 § 1 pkt 3 UoSN - oczywistą sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.
Ponadto, na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 UoSN Rzecznik zarzucił rażące naruszenie prawa procesowego, w szczególności art. 227 k.p.c., 232 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. poprzez: będące konsekwencją wadliwej wykładni prawa materialnego przyjęcie w sprawie za istotne i podlegające dowodzeniu okoliczności nieistotne w sprawie i wydanie orzeczenia w oparciu o te okoliczności, orzekanie pomimo braku w materiale dowodowym dowodów, jakie winien przedstawić powód na okoliczności istotne w sprawie, brak wniosku dowodowego powoda, pozwalającego na ustalenie dnia zażądania przez Agencję Nieruchomości Rolnych zwrotu nieruchomości - brak dowodu doręczenia pozwanemu wezwania do wydania nieruchomości, a także brak wniosku powoda o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, na okoliczność wysokość czynszu wywoławczego.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 UoSN Rzecznik podniósł natomiast naruszenie: konstytucyjnej zasady zaufania do państwa i bezpieczeństwa prawnego wywodzonych z art. 2 Konstytucji, konstytucyjnej gwarancji ochrony praw majątkowych, wywodzonej z art. 64 ust. 1 Konstytucji, ze względu na funkcjonowanie w obrocie prawnym wadliwego wyroku sądu w sprawie o zapłatę, w którym wskutek rażąco wadliwej wykładni prawa materialnego, skutkującej wręcz pominięciem art. 39b ust. 2 ugnrSP oraz rażącego naruszenia prawa procesowego i orzekania w sytuacji nieustalenia istotnych okoliczności faktycznych w sprawie doszło do wydania orzeczenia bez podstaw fatycznych i prawnych, skutkującego powstaniem bardzo poważnego zobowiązania finansowego dla obywatela, wywołującego skutki także dla jego rodziny.
Mając na uwadze powyższe, RPO wniósł o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 17 kwietnia 2015 r. w zaskarżonej części oraz wydanie orzeczenia, co do istoty sprawy, poprzez: w pkt. I - oddalenie powództwa ponad kwotę 2.681,70 zł i zmianę orzeczenia w zakresie terminu, od którego liczone byłyby odsetki - od daty wyrokowania, w pkt. II - zmianę orzeczenia w zakresie kosztów procesu, z uwagi na zmianę orzeczenia w pkt. I.
Sąd Najwyższy odrzucił skargę nadzwyczajną. SN stwierdził, że Skarżący nie przytoczył okoliczności, dla których uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w G. jest konieczne dla zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej. O ile bowiem skonkretyzowane zarzuty skargi nadzwyczajnej odwołują się wyraźnie do przesłanek szczegółowych wynikających z art. 89 § 1 pkt 1-3 u.SN, o tyle wskazanie przesłanki ogólnej jako podstawy skargi nadzwyczajnej opatrzono wyłącznie przywołaniem brzmienia art. 89 § 1 pkt 1 u.SN. Brak jest zatem wskazania konkretnych przyczyn, dla których wadliwość zaskarżonego wyroku nakazywałaby w warunkach obowiązywania art. 2 Konstytucji jego wyeliminowanie z obrotu prawnego.