Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa karnego materialnego, polegającego na niezasadnym uznaniu przez Sąd II instancji, że przypisany oskarżonemu czyn wyczerpywał ustawowe znamiona wymienionego przepisu z dnia 2022-09-02.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa karnego materialnego, polegającego na niezasadnym uznaniu przez Sąd II instancji, że przypisany oskarżonemu czyn wyczerpywał ustawowe znamiona wymienionego przepisu.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 26 października 2021 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w P. z dnia 11 maja 2021 r. Na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej skazania za przestępstwo z art. 233 § 1a k.k., na korzyść oskarżonego A. G.
Na podstawie art. 523 § 1 k.p.k. orzeczeniu temu Rzecznik zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa karnego materialnego, to jest art. 233 § 1a k.k., polegające na uznaniu przez Sąd II instancji, że przypisany oskarżonemu czyn z art. 233 § 1a k.k. wyczerpywał ustawowe znamiona tego przepisu, w sytuacji gdy działanie oskarżonego - jak wynika to z prawidłowo poczynionych ustaleń faktycznych - nie wyczerpywało ustawowych znamion tego występku.
Wobec powyższego RPO wniósł o uchylenie wyroku Sądu Okręgowego w P. w zaskarżonej części oraz utrzymanego w mocy w tym zakresie wyroku Sądu I instancji i uniewinnienie A. G. od popełnienia czynu z art. 233 § 1a k.k.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w P. z dnia 26 października 2021 r. utrzymujący w mocy wyrok Sądu Rejonowego P. G. i Sądu Rejonowego P. J. z dnia 11 maja 2021 r., w sprawie A. G. Trafnie podniósł bowiem Rzecznik Praw Obywatelskich, że zaskarżony kasacją wyrok Sadu Rejonowego w P. G. i P. J. został wydany z rażącym naruszeniem prawa karnego materialnego wskazanym w petitum kasacji, a to naruszenie miało istotny wpływ na jego treść. W ocenie Sądu Najwyższego prawidłowa wykładnia art. 233 § l a k.k. musi prowadzić do uchylenia zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego oraz poprzedzającego go wyroku Sądu I instancji w zakresie czynu zarzucanego w punkcie II części wstępnej wyroku Sądu I instancji i uniewinnienia A. G. od tego czynu, kwalifikowanego z art. 233 § 1a k.k., przy zastosowaniu art. 537 § 2 in fine k.p.k.