Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia przepisu prawa materialnego, co skutkowało bezpodstawnym umorzeniem postępowania w sprawie z dnia 2022-09-14.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia przepisu prawa materialnego, co skutkowało bezpodstawnym umorzeniem postępowania w sprawie.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w N. T. z dnia 2 sierpnia 2022 r. Na podstawie art. 110 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (dalej: "k.p.s.w.") zaskarżył powyższe orzeczenie Sądu Rejonowego w N. T. w całości na niekorzyść S. R.
W oparciu o treść art. 111 § 1 k.p.s.w. postanowieniu temu Rzecznik zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie przepisu prawa materialnego tj. art. 45 § 1 Kodeksu wykroczeń (dalej: "k.w.") w brzmieniu ustalonym ustawą o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, obowiązującym od dnia 1 czerwca 2017 r., polegającego na błędnym przyjęciu, iż karalność wykroczenia objętego wnioskiem o ukaranie przeciwko S. R. ustała w dacie 6 czerwca 2022 r., podczas gdy wykroczenie to ulegnie przedawnieniu dopiero w dniu 6 czerwca 2023 r., co skutkowało bezpodstawnym umorzeniem postępowania w sprawie.
Wobec powyższego RPO wniósł o: uchylenie owego postanowienia Sądu Rejonowego w N. T. i przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania w pierwszej instancji.
Sąd Najwyższy orzekł, iż kasacja jest w całości oczywiście zasadna. Zarzucane obwinionemu wykroczenie popełnione zostało w dniu 6 czerwca 2020 r., a postępowanie w jego sprawie wszczęto w dniu 7 października 2020 r., tj. przed upływem roku od daty jego popełnienia. Dwuletni okres przedawnienia karalności wykroczenia, o którym mowa w art. 45 § 1 k.w., musi być zatem liczony od daty 6 czerwca 2021 r., tj. okresu roku od popełnienia wykroczenia. Tym samym Sąd Rejonowy wadliwie uznał, że do omawianego przedawnienia doszło już w dniu 6 czerwca 2022 r. i w efekcie umorzył postępowanie w sprawie. Skutkowało to rażącą obrazą art. 45 § 1 k.w., która miała istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia. Wobec powyższego Sąd Najwyższy uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w N. T. do ponownego rozpoznania.