Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym ze skargi kasacyjnej od postanowienia WSA odrzucającego skargę na odmowę prawa do subwencji finansowej w ramach tzw. "Tarczy Finansowej 2.0" z dnia 2022-09-19.
Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym ze skargi kasacyjnej od postanowienia WSA odrzucającego skargę na odmowę prawa do subwencji finansowej w ramach tzw. "Tarczy Finansowej 2.0".
Rzecznik Praw Obywatelskich zgłosił udział w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym ze skargi kasacyjnej Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców i Spółki z o.o. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 grudnia 2021 roku, odrzucającego skargę ww. Spółki na odmowę prawa do subwencji finansowej w ramach programu rządowego "Tarcza Finansowa 2.0 Polskiego Funduszu Rozwoju dla Mikro, Małych i Średnich Firm", wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia.
W ocenie RPO na uwzględnienie zasługuje sformułowany przez Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców zarzut naruszenia przez WSA w W. art. 58 § 1 pkt 1 w związku z art. 3 § 2 pkt 4 w powiązaniu z art. 141 § 4 p.p.s.a. Orzeczenie WSA w W. nie uwzględnia bowiem całokształtu normatywnego sprawy, w szczególności pomija treść regulacji art. 21a ust. 2b ustawy o systemie instytucji rozwoju (dalej jako: "u.s.i.r."), a w konsekwencji jest zdecydowanie pochopne.
Rzecznik uważa za błędne stanowisko WSA w W., iż działalność PFR w przedmiotowym obszarze leży a limine poza zakresem kognicji sądu administracyjnego. Rozstrzygnięcie PFR - w ocenie Rzecznika - mieści się bowiem w granicach konstytuujących pojęcie aktu lub czynności z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.: ma bowiem charakter władczy, ale nie jest decyzją lub postanowieniem; zostało podjęte w sprawie indywidualnej danego przedsiębiorcy, ma charakter publicznoprawny; dotyczy uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa określonych w art. 21a ust. 2b u.s.i.r.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargi kasacyjne. NSA doszedł do wniosku, że w związku z realizacją zadań publicznych Fundusz nie został wyposażony ani przez ustawę, ani też przez porozumienie wydane na podstawie przepisów ustawy do podejmowania czynności o charakterze władczym, w tym również wydawania decyzji administracyjnych. Fundusz nie posiada zatem kompetencji w tym zakresie, a w konsekwencji nie jest również organem administracyjnym w rozumieniu k.p.a. Elementem istotnym aktu lub czynności z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. jest to, że akt ten lub czynność muszą mieć charakter publicznoprawny. Według NSA działanie polegające na odmowie prawa do wypłaty na rzecz skarżącej nie ma charakteru publicznoprawnego. NSA wziął również pod uwagę, że w prawie administracyjnym kompetencji organu administracyjnego nie można domniemywać. Uwzględniając powyższe NSA wskazał, że bezprzedmiotowe okazało się poddanie analizie działania polegającego na odmowie prawa do wypłaty na rzecz skarżącej pod kątem spełnienia pozostałych cech aktów i czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. W związku z powyższym za niezasadne uznano zarzuty zarówno naruszenia przepisów prawa procesowego jak i prawa materialnego zawarte w skargach kasacyjnych, kwestionujące prawidłowość odrzucenia skargi przez WSA w W. Z przytoczonych względów NSA na podstawie art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 182 § 1 p.p.s.a. oddalił skargę kasacyjną.