Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez umorzenie postępowania wobec oskarżonego, pomimo iż jego przynależność do wspólnoty religijnej nie wyczerpywało znamion występku z dnia 2022-09-20.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez umorzenie postępowania wobec oskarżonego, pomimo iż jego przynależność do wspólnoty religijnej nie wyczerpywało znamion występku.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku Sądu Powiatowego w N. T. z dnia 11 września 1964 r., umarzającego na podstawie art. 5 ust. 1 dekretu z dnia 20 lipca 1964 r. o amnestii postępowanie karne przeciwko P. G., oskarżonemu o popełnienie czynu z art. 36 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy państwa.
Na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. RPO zaskarżył powyższy wyrok na korzyść P. G. - w całości. Powołując się na treść art. 523 § 1 k.p.k. orzeczeniu temu zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, to jest art. 36 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa, poprzez umorzenie postępowania wobec oskarżonego P. G. na mocy art. 5 ust. 1 dekretu z dnia 20 lipca 1964 r. o amnestii, pomimo iż jego przynależność do wspólnoty religijnej "Świadkowie Jehowy" i pełnienie w niej funkcji sługi obwodu nie wyczerpywało znamion występku z art. 36 m.k.k.
Wobec powyższego Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Powiatowego w N. T. z dnia 11 września 1964 r. i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.
Kasacja Rzecznika okazała się oczywiście zasadna, wobec czego podlegała uwzględnieniu na posiedzeniu w trybie opisanym w art. 535 § 5 k.p.k. Jak zasadnie wywiódł RPO, oskarżony P. G. nie popełnił przestępstwa z art. 36 m.k.k. Tym samym powinien on być uniewinniony od zarzucanego mu czynu. Uznaje się, że przynależność do wspólnoty „Świadkowie Jehowy” i prowadzona w jej ramach działalność religijna, nie wyczerpuje żadnego ze znamion przestępstwa określonego w art. 36 m.k.k. Ponadto, na co również zwrócił uwagę Rzecznik Praw Obywatelskich, nie sposób zasadnie twierdzić, jakoby istnienie wspólnoty „Świadków Jehowy”, albo też jej cel lub ustrój, miał pozostać tajemnicą wobec władzy państwowej.