Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym od wyroku Sądu Okręgowego w części oddalającej powództwo powodowych konsumentów o zapłatę z dnia 2022-10-18.
Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym od wyroku Sądu Okręgowego w części oddalającej powództwo powodowych konsumentów o zapłatę.
Rzecznik Praw Obywatelskich w oparciu o art. 386 § 1 ustawy - Kodeks postępowania cywilnego (dalej: k.p.c.) poparł apelację Powodów w całości, poprzez zmianę wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 3 stycznia 2020 r. i zasądzenie solidarnie od Pozwanego na rzecz Powodów kwoty 182 940,02 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto, w oparciu art. 385 k.p.c. RPO wniósł o oddalenie apelacji Pozwanego w całości.
W ocenie Rzecznika wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 3 stycznia 2020 r., w części oddalającej powództwo o zapłatę, zapadł z naruszeniem przepisów prawa materialnego, przywołanych w petitum apelacji wniesionej przez Powodów; wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 3 stycznia 2020 r., w części zaskarżonej przez Pozwanego, jest w pełni prawidłowy, a apelacja wywiedziona przez Pozwanego nie znajduje uzasadnionych podstaw i powinna zostać oddalona.
Zdaniem RPO, wyrok Sądu Okręgowego w części oddalającej powództwo powodowych konsumentów o zapłatę, stanowi naruszenie standardów ochrony praw konsumenta wynikających z prawa unijnego.
Sąd Apelacyjny w W. oddalił apelację Banku w całości oraz uwzględnił apelację Państwa Dz. prawie w całości, tj. w zakresie żądania należności głównej w kwocie 182 940,02 zł wraz z odsetkami ustawowymi oraz koszami procesu. Apelacja podlegała oddaleniu w nieznacznej części dotyczącej odsetek ustawowych, w związku z uznaniem przez Sąd zarzutu zatrzymania zgłoszonego przez Bank. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia Sądu Okręgowego co do nieważności umowy kredytu. W ocenie Sądu II instancji Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń, że postanowienia umowy kredytu nie były indywidulanie uzgodnione z powodowymi konsumentami, Bank dopuścił się rażącego naruszenia interesów konsumentów zrzucając na nich całe ryzyko kursowe. Sąd Apelacyjny przyznał, że w niniejszej sprawie po usunięciu z umowy klauzul przeliczeniowych niemożliwe jest ustalenie wysokości świadczenia, w związku z czym umowa nie mogła dalej obowiązywać. Konieczne jest więc było stwierdzenie jej upadku, w oparciu o art. 58 § 1 k.c. Jednocześnie Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko RPO, że w razie nieważności umowy każdej ze stron przysługują odrębne roszczenia o zwrot świadczeń pieniężnych spełnionych w wykonaniu tej umowy (art. 410 § 1 k.c. w związku z art. 405 k.c.).