Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego o utrzymaniu w mocy decyzji o odmowie przyznania Skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką z dnia 2022-11-15.

Adresat:
Wojewódzki Sąd Administracyjny
Sygnatura:
III.7064.394.2022
Data sprawy:
2022-11-15
Rodzaj sprawy:
przystąpienie do postępowania sądowego (PS)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego
Wynik sprawy:
nieuwzględnienie wystąpienia Rzecznika
Opis sprawy:

Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego o utrzymaniu w mocy decyzji o odmowie przyznania Skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką.

Rzecznik Praw Obywatelskich zgłosił udział w postępowaniu ze skargi Pani K. P. - (dalej jako: Skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. z dnia 17 maja 2022 r. o utrzymaniu w mocy decyzji wydanej z upoważnienia Wójta Gminy Ł. przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. z dnia 3 marca 2022 r. o odmowie przyznania Skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką.

Na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) p.p.s.a. RPO wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. z dnia 17 maja 2022 r. oraz poprzedzającej ją decyzji wydanej z upoważnienia Wójta Gminy Ł. przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. z dnia 3 marca 2022 r. z uwagi na naruszenie: prawa materialnego mające istotny wpływ na wynik sprawy poprzez błędną wykładnię art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych (dalej jako: u.o.ś.r.) polegającą na: pominięciu prawnie uzasadnionych celów wskazanej ustawy; przyjęciu, że faktyczne sprawowanie przez Skarżącą opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką nie jest wystarczające do uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na okoliczność, iż matka Skarżącej posiada oprócz Skarżącej jeszcze troje dzieci zobowiązanych w równym stopniu do alimentacji matki, co w konsekwencji doprowadziło organ do błędnej konstatacji, iż fakt posiadania przez Skarżącą rodzeństwa niespełniającego warunków określonych w art. 17 ust. 1a u.o.ś.r. stanowi kryterium negatywne do przyznania Jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego; uznaniu, że sam fakt istnienia po stronie rodzeństwa Skarżącej potencjalnego obowiązku alimentacyjnego wynikającego z pokrewieństwa w pierwszym stopniu z matką uprawnia organ do badania, w trybie art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 ust. 1a u.o.ś.r., sytuacji majątkowej i rodzinnej Pani J. O., Pani L. M. i Pana A. M. w kontekście możliwości sprawowania opieki nad matką, a przez to nieuprawnionym przyjęciu, że w sytuacji, gdy o świadczenie pielęgnacyjne ubiega się jedna z osób spokrewnionych w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki dopuszczalne jest ustalanie możliwości sprawowania opieki jako realizacji obowiązku alimentacyjnego przez pozostałe osoby spokrewnione w tym samym stopniu, a przez to wkraczanie w kompetencje zastrzeżone dla sądu powszechnego.

 


Data odpowiedzi:
2022-12-09
Opis odpowiedzi:
Stanowisko nieuwzględnione (wyrok z 9 grudnia 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 1048/22).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. stwierdził, iż skarga podlegała oddaleniu. W ocenie Sądu, organ odwoławczy nie uchybił art. 107 par. 3 k.p.a. poprzez niewyczerpujące i nieprzekonywujące wyjaśnienie motywów decyzji, gdyż wniosek dotyczył zasiłku (prawidłowo świadczenia) pielęgnacyjnego, a nie alimentacji matki. Kwestia alimentacji pozostawała w zakresie koniecznych ocen i ustaleń organu administracji orzekającego w sprawie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Przedstawione przez SKO w N. S. motywy rozstrzygnięcia sprawy, Sąd uznał za poprawne i wystarczające. W zakresie przedstawionego w skardze zarzutu naruszenia art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 ust. la ) u.ś.r. - wskazać należy, iż w ramach tego zarzutu skarżąca kwestionowała dopuszczalność czynienia przez organ ustaleń co do możliwości i formy realizacji obowiązku alimentacyjnego. Jednak w ocenie Sądu, zbliżony do wskazanego w zarzucie skargi aspekt stanowi element badania związku przyczynowego, który określony został w art. 17 ust. 1 u.ś.r. Wobec powyższego także i ten zarzut nie mógł zostać uznany za trafny.