Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenie prawa materialnego, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranym nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia z dnia 2022-12-15.

Adresat:
Sąd Najwyższy
Sygnatura:
II.510.1015.2022
Data sprawy:
2022-12-15
Rodzaj sprawy:
kasacja karna (RKK)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Karnego
Wynik sprawy:
pozytywnie ze względu na uwzględnienie wystąpienia RPO
Opis sprawy:

Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenie prawa materialnego, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranym nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.

Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w T. G., z dnia 12 czerwca 2020 r. Na podstawie art. 110 § 1 k. p.w. zaskarżył powyższe orzeczenie w całości na korzyść ukaranych D. H. i J. H.

Powołując się na przepis art. 111 k. p. w. wyrokowi temu RPO zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, to jest art. 116 § 1 pkt 1 k.w., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranym nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.

Wobec powyższego Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w T. G. i uniewinnienie J. H. i D. H. od popełnienia przypisanych im wykroczeń.

 


Data odpowiedzi:
2023-07-13
Opis odpowiedzi:
Kasacja uwzględniona (wyrok z 13 lipca 2023 r., sygn. akt IV KK 550/22).
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok nakazowy i uniewinnił D. H. i J. H. od popełnienia przypisanego im wykroczenia, a kosztami postępowania w sprawie obciążył Skarb Państwa. SNN stwierdził, iż w zakresie w jakim rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii ograniczało bez podstawy wynikającej z ustawy prawa i wolności konstytucyjne, nie mogło zostać uznane za skuteczną i legalną podstawę ukarania obu obwinionych. W przedmiotowej sprawie doszło zatem do rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, tj. art. 116 § 1 pkt 3 k.w., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionym nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia. Uchybienie to skutkowało uchyleniem zaskarżonego wyroku nakazowego oraz uniewinnieniem obwinionych od popełnienia wykroczenia z art. 116 § 1 pkt 3 k.w. i obciążeniem Skarbu Państwa kosztami postępowania w sprawie.