Skarga o wznowienie postępowania w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku z dnia 2023-01-26.
Skarga o wznowienie postępowania w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku.
Rzecznik Praw Obywatelskich złożył skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w W. z dnia 12 lipca 2000 r., w całości, wydanym w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po H. W. zmarłym 21 stycznia 2000 r. w T.
Rzecznik, na podstawie art. 524 § 1 oraz art. 401 pkt 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., tj. z uwagi na brak zdolności procesowej po stronie małoletniego uczestnika W. W. i brak udziału w postępowaniu jego przedstawiciela ustawowego (lub kuratora) wniósł o wznowienie przedmiotowego postępowania, uchylenie zaskarżonego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 12 lipca 2000 r. oraz zniesienie postępowania w zakresie, w jakim było dotknięte nieważnością, a następnie o rozpoznanie sprawy na nowo w granicach jakie zakreśla podstawa wznowieniowa i wydanie przez sąd postanowienia rozstrzygającego sprawę co do istoty, tj.: o stwierdzenie, iż spadek po H. W. na podstawie testamentu notarialnego z dnia 6 lipca 1999 r. sporządzonego przez notariusza M. S. otwartego i ogłoszonego w Sądzie Rejonowym w W. w dniu 11 lipca 2000 r., nabyły dzieci spadkodawcy: E. W. oraz W. W.
Skarga RPO oparta została na przesłance wymienionej w art. 401 pkt 2 k.p.c., który stanowi, że można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności, jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się wyroku niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe. Sąd Rejonowy w W. nie zauważył braku zdolności procesowej po stronie uczestnika W. W., przez co nie wdrożył prawidłowej procedury stanowiącej podstawę rzetelnego procesu. W konsekwencji przeprowadził całe postępowanie sądowe, a następnie wydał zaskarżone postanowienie z dnia 12 lipca 2000 r., mimo iż w sprawie nie brał udziału przedstawiciel ustawowy małoletniego. To zaś skutkowało nieważnością postępowania w zakresie dotyczącym W. W. bowiem spełnione zostały przesłanki wskazane w art. 379 pkt 2 k.p.c.