Kasacja w sprawie rażącego naruszenia prawa procesowego, polegające na nierozpoznaniu zarzutów podniesionych w zażaleniu pełnomocnika procesowego pokrzywdzonego i odrębnym zażaleniu pokrzywdzonego, co skutkowało przeprowadzeniem nieprawidłowej kontroli odwoławczej z dnia 2023-03-08.
Kasacja w sprawie rażącego naruszenia prawa procesowego, polegające na nierozpoznaniu zarzutów podniesionych w zażaleniu pełnomocnika procesowego pokrzywdzonego i odrębnym zażaleniu pokrzywdzonego, co skutkowało przeprowadzeniem nieprawidłowej kontroli odwoławczej.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 18 marca 2022 r., utrzymującego w mocy postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. z dnia 10 listopada 2021 r. o umorzeniu dochodzenia przeciwko M. M., podejrzanej o popełnienie przestępstwa określonego w art. 300 § 2 k.k. Na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. zaskarżył powyższe postanowienie Sądu Rejonowego w K. w całości na niekorzyść podejrzanej M. M.
Na podstawie art. 523 § 1 k.p.k. orzeczeniu temu RPO zarzucił rażące i mogące mieć istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa procesowego, a to art. 433 § 2 k.p.k. i art. 94 § 1 k.p.k. i art. 98 § 1 k.p.k., polegające na nierozpoznaniu zarzutów podniesionych w zażaleniu pełnomocnika procesowego pokrzywdzonego R. M. i odrębnym zażaleniu pokrzywdzonego R. M., co skutkowało przeprowadzeniem nieprawidłowej kontroli odwoławczej postanowienia prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. o umorzeniu dochodzenia przeciwko M. M., podejrzanej o popełnienie przestępstwa określonego w art. 300 § 2 k.k.
Wobec powyższego Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w K. W sposób oczywisty Sąd Rejonowy w K. nie sprostał w tej sprawie obowiązkowi rzetelnej kontroli odwoławczej, o którym mowa w art. 433 § 2 k.p.k. Z utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika w sposób niebudzący wątpliwości, że nie tyle obszerność uzasadnienia wydanego orzeczenia, co jego jakość wskazują na poziom kontroli odwoławczej. Sąd odwoławczy jest zobowiązany rozważyć wszystkie wnioski i zarzuty wskazane w środku odwoławczym. Co więcej, jeśli w sprawie wniesiono i przyjęto do rozpoznania więcej niż jeden dopuszczalny środek zaskarżenia to obowiązek ten dotyczy ich wszystkich. Pisemne uzasadnienie wydanego przez sąd orzeczenia jest wprawdzie tylko potwierdzeniem i odzwierciedleniem realizacji spoczywającego na sądzie odwoławczym obowiązku kontroli. Jednak brak uzasadnienia (gdy jest wymagane), albo jego sporządzenie w taki sposób - jak w niniejszej sprawie - który uniemożliwia zrozumienie czym kierował się sąd wydając orzeczenie i dlaczego zarzuty oraz argumenty podnoszone w środkach odwoławczych uznał za zasadne lub niezasadne, stanowi rażące naruszenie obowiązków kontrolnych sądu.